%20(2).jpg)
Lost In The Cosmos (Song For Chris Bell) is in korte tijd het tweede eerbetoon aan de in 1978 op 27-jarige leeftijd omgekomen Chris Bell. Diens powerpop op #1 Record van de legendarische band Big Star en het solo-album I Am The Cosmos heeft eeuwigheidswaarde. Vorig jaar was het de Amerikaan M. Lockwood Porter die op zijn album 27 een liedje met de titel Chris Bell deed, nu zijn het de broers Abe, James en Sam Wilson, beter bekend als Sons Of Bill, die hem bewieroken. De band uit de Amerikaanse staat Virginia is in vorm op Love And Logic (Thirty Tigers/Bertus). Het album is beter dan Sirens uit 2012, waarop de broers saaie stadionrock brachten. Deze keer ligt de focus meer op het soort college rock waarmee R.E.M. wereldfaam verwierf. Op Bad Dancer zwaaien ze ook die band lof toe, terwijl Arms Of A Landslide eveneens de sporen draagt van de band waarvan de leden ook al verklaarde fans zijn van Chris Bell. Zie de agenda.
09/02/2015 Permalink
Grandioos optreden gezien in Grenswerk te Venlo.
10/02/2015 Permalink
Ik heb de band afgelopen vrijdag in Borger gezien: podium Vanslag, een kerk omgebouwd tot concertplaats, een geweldige locatie. Het concert was goed, alhoewel het een ietwat gek einde had. Redelijk uit het niets kwam de melding dat ze hun laatste nummer in gingen zetten, om een pauze van 10 minuten te hebben, om daarna nog drie nummers te spelen. Het leek er een beetje op dat de pauze was om de bar een beetje extra omzet te geven. Niettemin was het goed met een dikke pluim voor leadgitarist Sam Wilson. Het komt niet zo vaak voor dat een gitarist zo’n loepzuiver gitaargeluid laat horen.
Het album? Ik geef het vier sterren, net als hun vorig album. Ik vind het erg prettig om goede samenzang en goede harmonie op zulke goede rootsrock / Americana te horen. Ik vind het nog steeds de mildere versie van Whiskeytown, maar dat hindert niet. Verbetering ten opzichte van hun ‘Sirens’ album is dat het uitgebalanceerder is, maar daardoor is er m.i. ook niet een duidelijke uitschieter of een onmiddellijke favorier. Alhoewel het door Sam Wilson en zijn vrouw geschreven ‘Road to Canaan’ een kleine parel is. Ik mocht er even aan wennen, maar inmiddels valt dit nummer heel erg goed.