Achter de weinig opvallende naam My Baby gaat een Amsterdams trio schuil: zangeres/gitariste Cato van Dyck, drummer Joost van Dyck en de Nieuw-Zeelandse gitarist Daniel ‘Da Freez’ Johnston. We hadden het hier eerder over hen bij bespreking van de theatervoorstelling over Judee Sill. Maar het nieuwe album Shamanaid (Embrace Recordings) is weer heel andere koek. Het verschijnen van dit tweede album bracht ze al in De Wereld Draait Door. Die media–aandacht is zeer terecht want met dit album doet My Baby iets speciaals. Basis is de blues, maar daar blijft het voor dit trio niet bij. Je hoort ook swamp, dub, gospel, soul, wereldmuziek en een beetje trance, niet als ratjetoe maar aaneengesmeed tot een geheel eigen, modern, popgeluid. Dat is verrekte knap gedaan. Niet alleen zitten de nummers goed in elkaar, maar ook als album is Shamanaid een mooi geheel; afwisselend en toch coherent. Nu eens opwindend en zeer dansbaar (Seeing Red), dan weer kalme Westcoast pop (bijna Judee Sill-achtig) zoals in The Doors Of Your Mind. Cato van Dyck heeft niet direct een opvallende stem maar is wel een indrukwekkend goede zangeres En het gitaarwerk van Johnston is ook om de vingers bij af te likken. Shamanaid is misschien niet direct een plaat passend in de americanastraat, maar voor wie the doors of the mind durft te openen, is dit een absolute aanrader.
16/04/2015 Permalink
Als dit deuntje niet is afgekeken van The Black Keys vreet ik mijn pc op..