%20(2).jpg)
Op zijn voortreffelijke vorige album American Ride nam Willie Nile ons mee op een avontuurlijke reis door het land van de rock-’n-roll. Op zijn nieuwste cd If I Was A River (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous) nodigt hij ons uit bij hem thuis. Daar zit Nile achter de piano en hij komt niet van zijn kruk af. Tien pianoliedjes brengt de New Yorker. ‘Rock and roll is a piece of shit’, verkondigt hij op Lullaby Loon. Gelukkig lacht hij zelf om al die lariekoek aan het eind van het nummer. Want ook folk, country, blues en pop in diverse gedaanten krijgen er van langs op dit album vol ballads. Die balladevorm kan trouwens ook de goedkeuring niet wegdragen: ‘Cozy ballads make me puke’. Nee, al te serieus hoeven we deze boodschap niet te nemen. Nile heeft een totaal ander album gemaakt om een andere kant van zichzelf te laten zien. Zijn in spaarzame arrangementen verpakte liedjes deugen, want een liedje schrijven dat kan hij wel. Op enkele nummers horen we naast Nile ook Steuart Smith (gitaren, orgels) en David Mansfield (mandoline, gitaar, viool). Nile heeft met If I Was A River een oude persoonlijke wens in vervulling gebracht. De visite bij hem thuis was aangenaam, maar nu willen we wel weer naar buiten. Reizen door het land van de rock-’n-roll als het mag.
02/04/2015 Permalink
Kende deze man in het geheel niet, maar wat een heerlijk album is dit zeg. Maar als ik John’s stukje lees is dit nogal afwijkend van zijn andere werk. Nou als dat andere werk net zo goed is dan teken ik er voor.