Israel Nash nodigde de Zweedse Ellen Sundberg uit om haar tweede plaat op te nemen in Texas. Als rook kringelt haar stem door de takken met rijp op White Smoke And Pines (Rootsy/Sonic Rendezvous). De pas 22-jarige Sundberg blijft nogal hangen in een slaapdronken toestand op bijna alle liedjes. ‘Fall asleep in the morning, wake up in the night / Wake up in the morning, fall asleep in the night’, herhaalt ze vele keren op Headlights. De band van Nash voelt die toestand goed aan. Nergens overvleugelt de band de zangeres. De instrumentale ruimte die ontstaat op Hollow, wordt weliswaar benut, toch blijft het geheel op afstand. Alsof de muziek gevangen is in een cocon. De steel van Eric Swanson (tevens elektrische en akoestische gitaren, mandoline en zang) lijkt van mijlenver te komen. Zo wordt een mysterieuze sfeer gecreëerd die raakvlakken vertoont met een band als Mazzy Star. Je moet je als luisteraar over willen geven aan die toestand van alsmaar dralen. Dat lukt lang niet altijd. Het meest gewone liedje van deze plaat, het deels in het Zweeds gezongen Vägen Är Läng / The Road Is Long bevalt vooral zo goed, omdat het even loskomt uit die lethargie. De eigen weg van Sundberg wekt bewondering, maar weinig warmte.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie