%20(2).jpg)
The High Line Riders was de begeleidingsband van Ed Pettersen in de jaren negentig, het decennium waarin altcountry vorm kreeg. De loopbaan van Pettersen werd een halt toegeroepen door een aandoening die hem belette veel te reizen. De New Yorker bleef echter wel altijd actief in de muziek. Hij verhuisde naar Nashville, experimenteerde met elektronische muziek en vrije jazz, maar is nu met Bumping Into Nothing (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous) terug op het pad van de altcountry. Pettersen mag tegenwoordig in Nashville wonen, zijn sound is nog altijd stevig geworteld in het ondergrondse grid van New York. Dat betekent hoekige rock met randjes soul. Op opener Every Time It Rains is Freedy Johnston te gast, ook zo’n rootsrocker uit New York. Erg fraai is Janey. De elektrische gitaren trekken er flink aan en de samenzang is helemaal als Crazy Horse zonder Neil Young. Jason Molina’s Blues is een prachtig afscheid aan de charismatische leider van Songs: Ohia en Magnolia Electric Co., die in 2013 overleed aan een leveraandoening. Het praatnummer gaat met lange gitaarlijnen richting woestijnrock. Op You Can’t Get There From Here wordt Pettersen wakker in een goedkoop motel in Texas en ook met de barroomrock van I’m Where You Were is hij toch nog altijd onderweg. En anders reist hij gewoon naar Small Town In My Mind.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie