Zoek naar de verschillen. Op zijn comebackplaat Life Is People zit Bill Fay achter de toetsen en staat de fotograaf rechts van hem. Op Who Is The Sender? (Dead Oceans/Konkurrent) staat de fotograaf links. Verder zijn er vooral veel overeenkomsten. Beide hoezen zijn uitgevoerd in bruin duotone bijvoorbeeld. Ook in de muziek is veel bij hetzelfde gebleven. Dat zat er natuurlijk in. Fay maakte in 2012 na veertig jaar een comeback en zelfs toen was sprake van een duidelijk vervolg op het voorafgaande. De maatschappijkritiek. De melancholie. Het was er nog allemaal. Op Who Is The Sender? is het niet anders. Waren we met zijn vorige plaat heel blij dat hij terug was, met zijn nieuwste weet Fay minder te overtuigen. Het herfstige geluidsdecor weet nauwelijks rillingen op te wekken. De boodschap komt niet over. ‘We’re gonna change this world’, horen we op Order Of The Day. Het is niet meer dan een mededeling. Op War Machine blijft Fay de woorden ‘it’s all so deep’ herhalen, maar daarmee bereikt hij het tegenovergestelde. Fay blijft op de vlakte.
22/06/2015 Permalink
‘Fay blijft op de vlakte’ dat geldt m.i meer voor de recensie dan voor het album. Om te beginnen lijkt dat op te gaan voor de research; ‘beide hoezen zijn uitgevoerd in bruine duotone bijvoorbeeld’. Ik weet niet precies wat duotone is maar in kleurstelling vind ik echt wel een verschil tussen beide albums. Het lijkt daarmee meer te zeggen over de manier waarop Fay hier word besproken; meer op uiterlijk dan op inhoud. want ook verder word er eigenlijk ook weinig meer gezegd dan een reactie op twee frases. Het doet vermoeden dat deze recensie meer zegt over de recensent en het aantal draaibeurten dat hij het album gegund heeft dan dat het iets over Fay en zijn album, die ik overigens van harte aanbeveel maar dat er eigenlijk niet toe.