Allemaal al Stars Wars van Wilco gedownload? Nee? Het kan nog. Tot 13 augustus is het het plotseling uit de hemel gevallen album gratis hier te downloaden. En op 21 augustus verschijnt het album dan op cd. Maar is het de moeite? Zolang je geen altcountry of americana verwacht wel, want met die muzieksoorten hebben de nummers van Wilco al lang weinig meer te maken. Wilco is geen altcountry-band. Dat zanger-componist Jeff Tweedy en bassist John Stirratt in een ver verleden deel uitmaakten van de oer-altcountrygroep Uncle Tupelo is alleen nog iets dat meer…

Echt een onzettend lekkere plaat is Relics And Roses (eigen beheer) van Tellico. Tenminste als je van Appalachiacana houdt. Zo noemen ze hun muziek zelf. Uitgaande van de volksmuziek van de bergstreek in de Oosten van de States, en dan daar dan wat country, bluegrass en old time music aan toevoegen. En als kers op de taart die heerlijke stem van Anya Hinkle. Een vergelijking met Gillian Welch is soms bijna onvermijdelijk. Althans, wat betreft het stemgeluid en frasering van Hinkle. Ook bassist Stig Stiglets zingt niet onverdienstelijk, maar het is echt meer…

Michael Simone is een soort kameleon. De carrière van de uit North Carolina afkomstige muzikant begon serieuze vorm te krijgen toen hij bassist werd in de wave-band The Veldt. Daarna gooide hij het roer om en bekwaamde zich in het produceren van dance, scoorde een hit en werd DJ. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kan en Simone richtte zich met een nieuwe band weer op de rock. Tevergeefs, maar het is wel in die periode dat hij kennis maakte met country. En dat lijkt (voor ons in elk geval) toch het meest bij hem te passen. Maudlin Days (Old Hand Record Company) meer…

Een combinatie van The Posies en Giant Sand, klinkt dat ergens naar? You Should Be Able To Feel It en dat kan, want The Whigs beginnen hun album Modern Creation (New West Records/PIAS) op die manier. Het trio uit Nashville brengt powerpop met rootsrandjes. Het boomboomboomboom van Asking Strangers For Directions past in het stripboek van Ramones. Yeah! Hey! Yeaaahhhh, zo gaat het op deze cd. ‘Rip the speakers from the ceiling … I just want to run forever and I want to rock and roll’, horen we op Too Much In The Morning. De naar lucht happende meer…

Jesse Payne knutselt op Heirloom (Capture Music Inc.) aan schilderijtjes van geluid. Audiopaintings noemt hij het zelf. Payne komt uit Alabama. Dwarse mensen heb je daar. Individuen die met rust gelaten willen worden. Hoekig klinken sommige nummers op dit intrigerende album. Neem Numerical War. Droge zang. Spannende drums. Zoekende gitaar. Een koortje dat daar met oohoohooh frisheid tegenover stelt. De weerbarstige folk van Payne is duidelijk aangeraakt door de geest van indierock. Snake Tambourine combineert banjo met meer…

De beer die op het hoesje van het titelloze debuut (zie recensie) langs enkele circustenten fietste, staat op CosmoNada (eigen beheer) in een ouderwets duikpak – of is het een ruimtevaartpak? – aan het roer van een onderzeeër op de achterkant van de hoes. Grand Old Grizzly is een band uit Houston, Texas. Een hele leuke band met ongecompliceerde liedjes die zouden kunnen stammen uit elk decennium sinds de jaren zestig. Will Thomas (zang, gitaar) schrijft ze. Verder bestaat de band op deze plaat uit Paul Beebe (gitaren, drums, toetsen, meer…

Twee jaar na Barnswallow komt Charlie Parr met Stumpjumper (Red House Records). Een nieuw album, dat evengoed vijftig jaar oud had kunnen zijn, of van nog langer her. De rauwe, pure zanger/gitarist uit Minnesota zou zich prima thuis hebben gevoeld te midden van klassieke folkhelden als Charley Patton, Lightnin’ Hopkins, Woody Guthrie en Leadbelly. Parr wisselt voortdurend tussen akoestische gitaar, dobro en banjo, maar nooit ontbreekt het opzwepende gestamp van zijn grofgeschoeide voeten. meer…

De hoesfoto van Restless Ones (Partisan Records) geeft mooi weer hoe de Heartless Bastards balanceren op de grens van de comfortabele salonrock à la REM en het meer verontrustende idioom dat we kennen van (soms) Nirvana en andere punkrockpioniers. We kijken een paar hooggetooide indianen op de rug, die vanaf een heuvel verschrikt een keurig aangeharkt laagland in ogenschouw nemen. Draaien we de foto om, dan belanden in een keurige, licht besneeuwde Amerikaanse buitenwijk, skiboxen op het dak van de geparkeerde SUV’s. Laten we Restless Ones maar meer…

Het is vandaag een overgangsetappe. Er hoeven geen cols van eerste categorie of erger bedwongen te worden, maar het is ook niet volkomen vlak. In de kopgroep zitten de bekende aanvallers op dit terrein, zoals het gedegen American Aquarium, Sons Of Bill en Deer Tick die altijd zo’n grote bek heeft maar presteert als het nodig is. Opvallend is echter de aanwezigheid van Young Valley. Nooit eerder hebben zij zich zo opvallend van voren laten zien. Maar vandaag verstoppen deze Mississippians zich niet, ze doen hun werk in de kopgroep zoals het hoort. Met die nummers van meer…

Het is fijn om ouder te worden. Tenminste, als je je nog steeds kunt verwonderen en open staat voor nieuwe dingen. Die gedachten kwamen in me op tijdens het luisteren naar Periscopes In The Air (eigen beheer) van Golden Eels. Wat is het namelijk plezierig om een plaatje te draaien en er allerlei dingen in te horen uit het verleden. Die kennis maakt zo’n plaatje vol pure pop extra interessant. Golden Eels is de band van Neil Golden uit Athens, Georgia. Uit die studentenstad kwam al veel meer fijne popmuziek. Dit album past heel goed tussen werk van R.E.M., B 52’s, Matthew meer…