Los Lobos maakte halverwege de jaren tachtig zo’n diepe indruk, dat dat later eigenlijk niet meer te evenaren viel. Hongerige wolven die zich afvroegen hoe ze moesten overleven, beter werd het niet. Ze waren met How Will The Wolf Survive? niet zomaar een andere band uit East LA, ze hadden nauwelijks concurrentie. Mexicaanse rootsrock, dat deed vrijwel niemand. In 1984 toen dat album verscheen waren ze al zo’n tien jaar actief en ze zijn dat nog steeds. Gates Of Gold (429 Records/Proper/Bertus) heet de nieuwe plaat. Dat titelnummer gaat over Mexicaanse immigranten in het land van overvloed Amerika. Volgens de republikeinse presidentskandidaat Donald Trump zijn ze de schuld van zo ongeveer alles. De negatieve beeldvorming blijft Amerikanen van Mexicaanse afkomst achtervolgen en dus is het goed dat een band als Los Lobos wat tegenwicht kan bieden. Gates Of Gold is overigens geen politiek statement, het is in de eerste plaats een rockplaat. Los Lobos brengt van alles wat en het is niet allemaal even interessant. De bluesrock van Mis-Treater Boogie Blues steunt teveel op bekende riffs en het Lenny Kravitz-achtige There I Go verdwaalt in een groove die voor soul moet doorgaan, maar het niet echt is. Ook de momenten die neigen naar jazzrock spreken niet echt aan. Verder serveren ze wat cumbia (Poquito para Aqui) en gelukkig ook onvervalste tex mex (La Tumba Sera el Final). De hoogtepunten zijn echter het titelnummer en het heerlijke gitaargedreven Too Small Heart. Niet meer zo urgent als in 1984, maar toch goed dat ze er nog altijd zijn.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie