Audun Skjølberg – Bellhound Choir – Janne Saaristo
De eerste boy from the north country komt uit Noorwegen. Audun Skjølberg komt uit Nes in het Hallingdal, om precies te zijn. De muziek op Solum Years (Snaxville Records) is echter zo Amerikaans als wat. In het openingsnummer staat de ik-figuur langs de Interstate 95 en is hij op weg naar Chapel Hill. In muzikaal opzicht belanden we echter ook aan de Westcoast, b.v. in Not The One, dat ook op een plaat van Jackson Browne had kunnen staan. Heel Amerikaans dus, maar door de wat bijzondere stem en zangstijl drukt Skjølberg een heel eigen stempel op zijn muziek. Aparte vermelding verdient het countryfolktrio Darling West dat hun opwachting maakt in o.a. het schitterende Sarah.
(Ten tijde van het schrijven van deze recensie stond er 1 exemplaar van deze cd in voorraad bij Sounds)
Christian Hede Madsen komt uit Denemarken. Onder de naam Bellhound Choir bracht hij een eerste volwaardige plaat uit: Imagine The Crackle (Bad Afro Records). Allereerst: prachtige plaat. Een soort doombluesfolk met sobere begeleiding. Madsen, die voorheen speelde in de stonermetalband Pet The Preacher, heeft een heerlijke donkere stem (denk Mark Lanegan, Henry Rollings, Nick Cave) waarmee hij de negen nummers van dit album zingt. Soms met niet meer dan een elektrische gitaar als begeleiding. In andere nummers heeft hij een vrij rudimentaire band met drums, bas en gitaar. Kers op de taart is dan het vioolspel van Søren Stensby en de ondersteunende zang van Camilla Munch. Luisteren! Album is verkrijgbaar via de bandcampsite van Bad Afro Records
Laatste boy from the north country is de Zweed met Finse naam Janne Saaristo. Saaristo maakte het verleden als bassist van Hanif de heerlijke platen Blame It On El Nino en Oh Lord Jesus Christ Baby. Twee scandicanaklassiekers. De eerste soloplaat van Saaristo, Kind Of Angered, zal die status niet krijgen. Daarvoor is zijn stem te zwak. Maar vermakelijk is het wel. Naast 9 originele countryrocknummers covert Saaristo She Came Along To Me van Woody Guthrie en Speed Of The Sound Of Loneliness van John Prine. Op Life Is Not A Bad Place After All horen we opeens ook Andreas Magnusson, zijn oude maat uit Hanif.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie