Als er iemand is die een prachtige verpakking verdient, dan is het wel Kyla Brox met dit Throw Away Your Blues (Pigskin Records). Alles straalt klasse uit aan deze cd. Dus die in goudkleurige opdruk aangebrachte letters op de hoes zijn helemaal geen overbodige luxe. Op de voorkant staat naast een fraai portret slechts haar naam, binnenin staat eveneens in reliëf de titel op een foto van een canapé. De Britse Brox brengt blues. Maar je zou het net zo goed soul kunnen noemen. Luister maar naar If You See Him, het eerste nummer. Dat zou zomaar van Mavis Staples kunnen zijn. Net zoals we ook op Road Home aan The Staple Singers moeten denken. Heeft ook alles te maken met de uiterst fijnbesnaarde gitarist Paul Farr. Die komt bluesy uit de hoek, funky ook en soms zelfs uiterst jazzy. Lifting The Blues is het tweede nummer en dat kun je aan Brox en haar mannen wel overlaten. Farr die hier met soul slaggitaar speelt, terwijl hij op When We’re Alone sprankelende noten van de snaren schiet. Een en al klasse. Daarbij zet Brox af en toe een fluit aan haar mond. Die geeft haar blues een bijna deftige uitstraling. En toch stort ze haar hart uit in de fijnste traditie van countrysoul. Dankzij zo’n solo op Honestly Blues krijg ik trouwens enorm zin om weer eens de elpee Showdown! van Albert Collins, Robert Cray en Johnny Copeland uit de kast te trekken. Stijlvoller dan dit krijg je de blues niet vaak opgediend, het is daarom dan ook meer dan vermeldenswaardig dat al dit fraais tot stand kwam in een studio in Nederland. Geweldig compliment voor geluidsman Juan Kiers en de Jan Kisjes Studio in Dalfsen. Brox verzorgde zelf met haar man Danny Blomely (tevens basgitaar) de piekfijne productie.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie