Voor 1977 had je nog van die platen die zorgden voor een onvoorwaardelijk geloof in de grootsheid van rockmuziek. Zo’n plaat is Hologram (eigen beheer) van Stonerider. Wat deze band uit Atlanta, Georgia, hier voor elkaar heeft gekregen, is meesterlijk. Dit is classic rock met alle elementen waar ooit alle langharigen helemaal van uit hun bol gingen. Gitaarsolo’s, tempowisselingen, toetsentapijten, het kan werkelijk niet op. Nummers die makkelijk de grens van tien minuten doorbreken, waarbij je je voorwaar geen moment verveelt. Opener Sleepwalking Awake biedt van alles en nog wat. Alsof Steely Dan en Fleet Foxes een kosmische wandeling zijn begonnen. En ook al verdwalen ze, toch houden ze steeds koers. Heel knap en buitengewoon muzikaal. Bij het titelnummer noteerde ik Crosby, Stills and Nash en America, terwijl Dayrunner vroeg om de namen van Steppenwolf en Santana. En welke namen zou je moeten noemen bij een nummer dat de titel War, Traffic and Blind Faith draagt? Elevator Operator doet vooral denken aan Steve Miller. Maar ook aan James Gang. Your Chains met over elkaar tuimelende noten van de gitarist klinkt als Eagles met Joe Walsh. Undertow begint als lichte southern rock, waarna The Great Divide voor de finale zorgt. Stonerider bewijst dat rockmuziek nog altijd groots kan klinken. Heerlijke plaat.
06/08/2016 Permalink
Voor mij onbegrijpelijk die 4 sterren.
Nul originaliteit. Slaapverwekkende muziek gejat uit een periode van de muziekgeschiedenis die alleen maar gedateerde muziek heeft opgeleverd waar ik nu echt niet meer naar kan luisteren.
Hopelijk leidt dit retro album niet tot een revival van die tijd.
Maar goed….smaken verschillen
07/08/2016 Permalink
Misschien dacht ik iets dergelijks ook wel de eerste keer dat ik dit album opzette. Maar ik ben echt verslingerd geraakt aan Hologram. Slaapverwekkend is deze plaat absoluut niet. En het is veel te avontuurlijk om het af te doen als jatwerk. Het is niet iedereen gegeven om met een nummer ruim tien minuten lang de aandacht vast te houden. Enne, heel veel rootsmuziek grijpt ook terug naar de periode die volgens jou alleen maar slaapverwekkende muziek heeft opgeleverd.
07/08/2016 Permalink
Met die laatste opmerking ben ik het zeker eens John maar naar mijn mening is uitgerekend de meeste rootsmuziek uit die periode goed overeind gebleven,d.w.z niet gedateerd gaan klinken.
Mijn opmerking heeft natuurlijk ook alles te maken met het feit dat ik ook toen al niet warm liep voor de soort muziek die Stonerider nu maakt….
10/08/2016 Permalink
Een periode uit de muziekgeschiedenis die alleen maar gedateerde muziek heeft opgeleverd? Dan hebben we het bijvoorbeeld over Steely Dan, Steve Miller Band, Joe Walsh en Allman Brothers. Wat een gelul van Theo H.
11/08/2016 Permalink
Je voorbeelden maken precies duidelijk wat ik bedoel Wiebren maar het feit dat jij hier anno 2016 nog steeds met plezier naar luistert,zal ik niet als gelul betitelen.
Iedereen heeft recht op zijn mening/smaak en op respectvol met elkaar omgaan.
22/08/2016 Permalink
Tjonge zeg: iemands mening wordt gelijk afgedaan als ‘gelul’. wat een Wilderiaanse onverdraagzaamheid. De mid-jaren 70 zijn naar mijn bescheiden mening inderdaad niet de jaren waarin de meest memorabele muziek gemaakt is, enkele uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Als ik niet goed kan slapen kan Steely Dan mij nog steeds helpen (zonder verslavende bijwerkingen) 🙂 net als de overgewaardeerd Fleet Foxes (wie hoort daar ooit nog wat van???). Normaal vind ik de namedropping van bands in de recensies wat hinderlijk, hier is het wel handig: scheelt weer een nummers zappen op Spotify (ik weet het: kortzichtig maar tijd is beperkt en dus tijd en energie in platen die meer plezier beloven)