Aanstaande zaterdag staat het TakeRoot festival in de Groningse Oosterpoort op de rol. Dit jaar hebben de organisatoren een zeer veelbelovend programma samen kunnen stellen. Wij kijken vast even vooruit.
Er treden drie artiesten op wiens laatste albums wij met maar liefst vijf sterren hebben beloond: Torgeir Waldemar, Doug Seegers en Barna Howard. Die laatste twee traden nog niet eerder op in Nederland. Dat is sowieso iets om naar uit te kijken. Doug Seegers is een heel apart geval. Hij was een oude aan lager wal geraakte straatmuzikant die in Nashville ontdekt werd door een Zweedse countryzangeres. Dankzij een optreden in haar tv-programma was hij in staat om Going Down To The River (recensie) op te nemen. Daarmee groeide hij uit tot een ster in Scandinavië. Nu is het tijd om de rest van Europa te overtuigen.
Barna Howard is een jonge Amerikaan die vorig jaar met Quite A Feelin’ een klassieker maakte (recensie). Zijn heel benieuwd hoe dat live klinkt. Torgeir Waldemar was hier vorig jaar al voor twee mini-soloshows. Ditmaal neemt hij begeleiders mee om zijn ongetitelde debuutalbums (recensie) en misschien wat nieuwe nummers ten gehore te brengen.
Over headliner The Jayhawks hoeven we niet veel woorden vuil te maken. Dat is altijd een genot om mee te maken. Dit laar leverden Gary Louris en co weer en uitstekend album af: Paging Mr Proust. Maar er zullen natuurlijk ook een paar klassiekers uit het ouevre van de band voorbij komen.
Moeten we over Carter Sampson nog iets zeggen? Nee, dat dezen we hier al. Alleen dat ze dit keer begeleid wordt door enkele leden van The Oklahoma Roots Revue waarin onder meer Jesse Aycock mooi werk verricht.
Robert Ellis en Daniel Romano komen op herhaling. Zij stonden twee jaar geleden ook al op de planken bij dit festival. Toch is er reden om ook hun optredens niet over te slaan. Niet alleen brachten zij dit jaar prima albums uit (beide 4 sterren) maar waren ook platen waarop zij allebei een heel andere weg insloegen. Dat betekent misschien ook wel dat hun optredens niet te vergelijken zijn met die van de vorige keer. Overigens staat een van de begeleiders van Romano nu ook zelf met een eigen set op het festival geprogrammeerd, namelijk Jenny Berkel.
Een van de eerste namen die de organisatoren voor deze editie van het festival vastlegden was die van Karl Blau. Blau is een Amerikaans singer-songwriter die dit jaar doorbrak met een compleet ander album dan de tientallen platen die hij daarvoor maakte, een plaat namelijk met alleen maar countrysoulcovers uit de jaren 60/70. Vreemd genoeg getiteld Introducing Karl Blau. Heel benieuwd naar.
Tenslotte willen we ook nog wijzen op Matthew Logan Vasquez. Bij de recensie van zijn ditjaar verschenen Solicitor Returns schreven we: “van begin tot eind een boeiende luisterervaring waarmee hij zowel teruggrijpt als vooruitkijkt. Een soort past, present and upcoming American music. Echt ook iets om op TakeRoot te programmeren dus.” Aldus geschiedde.
Het wordt nog een heel gepuzzel om al het moois te kunnen zien. Zodra het tijdsschema bekend is maken we dat hier ook bekend.
Kaarten (a 37,50) zijn via de website van het festival te verkrijgen.
03/09/2016 Permalink
Ik ga voor The Jayhawks. Altijd een belevenis. The Oklahoma Roots Revue, nieuw voor mij en Barna Howard. De man heeft laatst een schitterende CD gemaakt. En ik laat me uiteraard graag verrassen.
04/09/2016 Permalink
Jayhawks al honderd jaar geleden afgeserveerd. Zonder Mark Olson blijft het aanmodderen. Barna Howard gezien op Kilkenny Roots en dat was prachtig intiem en ingetogen, net als Robert Ellis eerder op Take Root. Ik kan mij voorstellen dat het met band alleen kaar minder gaat worden, zeker voor het toch wat stugge publiek dat doorgaans naar Groningen trekt.
05/09/2016 Permalink
Jenny Berkel, Canadese met zowel van vaders als moeders kant Nederlandse roots, zou weleens de grootste verrassing kunnen worden van TakeRoot. Haar nieuwe album Pale Moon Kid is geweldig!
05/09/2016 Permalink
Het blokkenschema is bekend: http://www.takeroot.nl/
Puzzelen!