Sommige albums zijn niet alleen goed; ze bieden ook nog iets extra’s. Dat geldt zeker voor War Surplus (eigen beheer) van de uit Nashville afkomstige Becky Warren. Dit album biedt namelijk een verhaal. Het verhaal van een koppel waarvan de man naar Irak gaat om te vechten en terugkomt met een posttraumatische stress stoornis. En dat loopt natuurlijk niet goed af. Een soort conceptalbum, hoewel ik bij die term meestal aan progrock moet denken. En daarvan is hier zeer zeker geen sprake. Dit is onvervalste (country)rock en americana in de traditie van Lucinda Williams en Mary Gauthier. In 12 heerlijke nummers doet Warren het verhaal van ‘June’ en ‘Scott’. Van hun eerste ontmoeting en het geluk via de uitzending naar en de ontberingen in Irak tot de ellendige thuiskomst met onbegrepenheid, drankmisbruik en geweld. En dan de breuk. Alles bezien vanuit haar en zijn gezichtspunt. Allemaal prachtig gedaan met onder anderen Paul Niehaus die alle gitaarpartijen (ook die op pedal steel) voor zijn rekening nam. Warren putte voor de songs op dit solodebuut uit haar eigen relatie-ervaringen maar liet zich ook inspireren door boeken over dit onderwerp van David Abrams en Colby Buzzell. Laatstgenoemde tekende ook voor de mooie liner notes. Echt een plaat waarvan het geheel meer is dan de som van de afzonderlijke, ook al niet misselijke, delen. Moet gehoord worden!
23/11/2016 Permalink
Wat een prachtige plaat!
17/10/2018 Permalink
Haar nieuwe album is hier te beluisteren:
https://www.npr.org/2018/10/11/654843818/first-listen-becky-warren-undesirable?t=1539771624420&t=1539781982705