Het meest bijzondere nummer van Slow Burn (Dahl Street Records) staat twee keer op deze plaat van Jody Weger. De singer-songwriter van de Canadese prairie heeft een remix in petto van Same Eyes, Same Ol’ die overigens niet eens zo heel veel afwijkt van de eerste versie. Het is een liedje waarop een mandoline samengaat met een reggaebeat. Weger heeft het over Bob Marley, straatbendes en hiphop, waarmee er qua stijl overeenkomsten zijn met het oeuvre van Garland Jeffreys. Dat relaxte kenmerkt de hele plaat. Zo zou Ride On hebben gepast op Dose van Red Rooster, een oude favoriet van deze site en als Jeffreys afkomstig uit New York. De meeste liedjes van Slow Burn worden overigens gekenmerkt door de rust van het platteland. Weger speelde bijna alle instrumenten zelf, alleen Ken Campbell staat hem op een aantal nummers bij op steelgitaar. Dat was ook al het geval op On Land & Living. Afsluiter Waitin’ is lichtelijk jazzy door de zigeunergitaar.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie