Gunpowder Tracks (Borrego Records) van de slechts 19-jarige Mason Summit is niet de voltreffer waarop je een beetje had gehoopt na zijn eerste twee albums. Misschien was dat ook wel teveel gevraagd, want dan hadden we hier te maken gehad met een vijfsterrenplaat. Niet dus. Na Absentee en Loud Music & Soft Drinks overheerst nu toch een beetje de teleurstelling. De Californische pop mist de spontaniteit van de voorgangers. Alsof Summit zijn doelen al heeft bereikt. ‘I wish I was a little kid again’, horen we hem kwelen op When Time Was Mine To Spend. Nou heeft Summit wel het een en ander voor de kiezen gehad, maar hij is toch echt te jong om al te kiezen voor de comfortzone. Nee, liever horen we hem zoals op Hitting All The Reds. Die combinatie van zoete zang en overstuurde gitaren is tenminste een beetje spannend. Maar dat gebeurt te weinig. Gunpowder Tracks is te soft, maar daarmee nog geen slechte plaat. Splatterpaint is fijne pop voor liefhebbers van een band als Winterpills. Maar de jazzy Detour hadden we net zo lief niet gemaakt. En met het nachtclubbezoek van Sidestreet schieten we ook niet veel op. Op Particles heeft Summit het over ‘the difference between roses and thorns’ en wat ons betreft is juist die combinatie zo fijn. Iets meer doorns graag de volgende keer. Of liedjes zoals Snakeskin Shoes Crocodile Tears.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie