Dit is weer zo’n recensie waarbij we een volkomen onbekende artiest bij u onder de aandacht brengen. Gewoon omdat het moet vanwege de schitterende plaat die ze maakte. Vorig jaar in september kwam Hearing Colors Seeing Noises van Signe Marie Rustad uit. Inderdaad, Signe Marie Rustad en nee, ik had ook nog nooit van deze Noorse zangeres gehoord. Puur toevallig rolde dit album mijn Spotify-luisterlijst binnen. En sindsdien is er bijna geen dag voorbij gegaan zonder dat ik tenminste een paar nummers luisterde. HCSN heeft slechts negen nummers, maar kent in de 41 minuten die de plaat duurt geen enkel zwak moment. Bijzonder is de timing van Rustad (die opgroeide in het landelijke Elverum). Heel nauwkeurig, maar zonder gekunsteldheid, rekt de woorden op of kort ze ze juist in, waardoor de nummers vaak een extra spanning krijgen. Tel daarbij het prachtige gitaarwerk en het soms opvallende drumwerk op, en u begrijpt dat HCSN een bijzondere plaat is. Soms ingetogen maar in het afsluitende The Space Song (met een speelduur van bijna 8 minuten) en in het hieronder te beluisteren The Truth behoorlijk rockend. Maar haar tweede plaat (na Golden Town uit 2012) levert Rustad een uitstekende americana-schijf af die de concurrentie met albums uit de Nieuwe Wereld gemakkelijk aankan.
HCSN is te bestellen via Safe & Sound Recordings
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie