Tift Merritt herbeleeft op Stitch Of The World (Yep Roc/V2) de emoties die horen bij een relatie die stukloopt. Ze is er voorlopig wel even klaar mee, zo blijkt op My Boat. Ze heeft even niemand nodig op haar scheepje. Ze komt de nacht wel alleen door. Luisterend naar de Rolling Stones bijvoorbeeld. Een steelgitaar glijdt over het water, maar Merritt geeft niet toe. Heartache Is An Uphill Climb is een fraaie songtitel die vertrouwen wekt dat ze zich wel zal redden. Lekker slaggitaartje. Het album begint ijzersterk met Dusty Old Man waarop de gitaren lekker duwen, terwijl drummer Jay Bellerose de boel net in het gareel houdt. De heldere stem van Merritt is op Icarus als rijp op de bomen dat beschenen wordt door de ochtendzon. Soms benadert ze Dolly Parton in haar zang, terwijl ook wat van Emmylou Harris doorklinkt. Het album eindigt met drie duetten met Sam Beam. Uit de lijst van artiesten waarmee Merritt heeft samengewerkt, mag wel blijken dat ze te nieuwsgierig is om zich helemaal vast te leggen op een stijl. Ze trok in haar beginjaren in North Carolina regelmatig op met de honkytonkende Two Dollar Pistols, sindsdien ging ze de samenwerking aan met Andrew Bird, Hiss Golden Messenger, terwijl ze ook rondtrok met de klassiek pianiste Simone Dinnerstein. Op Stitch Of The World laat ze geen steken vallen. Ze is eerlijk in haar teksten die handelen over blauwe plekken en open wonden. De littekens hebben haar sterker gemaakt.
21/01/2017 Permalink
Enorm genoten van haar album, Johan Derksen liet dit album al horen op muziek voor Volwassenen. Helaas nog niet verkrijgbaar.Dus nog even wachten
21/01/2017 Permalink
Als deze cd net zo goed is als haar vorige Traveling Alone….. Dat vond ik een schitterende cd.
21/01/2017 Permalink
hoewel ik ook gecharmeerd ben van tift merritts muziek ,wil ik het over een andere americana-ster hebben…vanmiddag vond ik een cd van kacey musgraves op de markt uit…..2001.!!!!!!!!…..movin on….haar debuutalbum..puber van het jaar in mineola,tx,….ze jodelt wat af,maar onmiskenbaar al k.musgraves zoals we haar nu kennen…hij staat op youtube….
21/01/2017 Permalink
Traveling Alone was voor mij een van de beste platen uit 2012. Ik heb vanmiddag trouwens album met Simone Dinnerstein gehoord. Prachtig album met grotendeels bewerkingen van andere songs. Ook dit nieuwste album bevalt vanaf de eerste luisterbeurt weer uitstekend. Ze staat wat mij betreft op hetzelfde niveau als Patty Griffin. Hij staat nog niet op Spotify, maar wel op NPR. De openingsnoten doen me trouwens aan Mellencamp’s Paper in fire denken, maar dat terzijde. Ik ben heel blij met jullie aandacht voor Merritt, een zeer veelzijdig artieste. Jammer dat ze alleen in Amsterdam komt voorlopig.
21/01/2017 Permalink
@Hendrik. Ja, Paper in Fire! Ik kon er de hele tijd niet opkomen als ik Dusty Old Man beluisterde.
23/01/2017 Permalink
Heb de CD een aantal malen in de speler gehad en kom tot de conclusie dat het weer een prachtplaat is geworden met samenwerking van mijn favoriete pedalsteel player Eric Heywood.
Overigens kijk ook eens naar de uitstekende DVD
” Live from Austin City Limits” recorded October20, 2005