Tiny Legs Tim – Steve Hill
De Belg Tiny Legs Tim voegt helemaal niets toe aan oude blues, behalve dan een ding; zichzelf. En dat is het allerbelangrijkste dat een artiest kan geven. Op Melodium Rag (Sing My Title/N.E.W.S.) speelt hij de blues zoals Brownie McGhee die de vorige eeuw speelde. En zoals gitarist McGhee Sonny Terry had om hem bij te staan op mondharmonica, zo heeft Tiny Legs Tim (gitaar, zang) Steven Troch (mondharmonica) aan zijn zijde. Deze mannen doen niet alsof, dit is Hardcore Blues. En toch hebben we hier te maken met de Happiest Man In Town. Slecht humeur, hij kan niemand om zich heen verdragen en het regent ook nog. En toch is hij dus eigenlijk heel gelukkig. Als je daar niet blij van wordt… Alles werd in een keer opgenomen. Elf eigen nummers en een cover van Death Letter Blues van Son House. Vastgelegd door een enkele microfoon. Toch is de sound ruimtelijk en helder.
De Canadees Steve Hill is een eenmansband en die doen het goed in de blues sinds het succes van Seasick Steve. Hill houdt het graag simpel. Op Solo Recordings -Volume 3 (No Label Records/Outside Music/Sonic Rendezvous) speelt hij gemeen slidegitaar. Wind en vruur vallen hem aan op Troubled Times, maar hij blijft er rustig onder. Sterker nog, de countryblues tilt hij ermee naar een hoger niveau met imponerend gitaarspel. Smoking Hot Machine is precies dat wat de titel belooft. Hij blaast de tussenschotjes bijna uit zijn mondharmonica.
28/02/2017 Permalink
Mooi, die aandacht voor Tiny Legs Tim (DeGraeve). Alweer een album van hoog niveau van deze jonge Belg. Blues op zijn puurst, prachtig.