Matt Haeck gaf zijn debuut de titel Late Bloomer (Blaster Records/Dollartone/Sonic Rendezvous). De Amerikaan is inderdaad een laatbloeier. Muziek is pas sinds kort zijn roeping. Haeck dacht dat hij een dominee zou worden. Daarmee zou hij in de voetsporen van zijn ouders treden, die in zijn jeugd als missionarissen rondtrokken. Zodoende kwam Haeck ter wereld op Barbados. Ergens brak het lijntje met religie. Hij heeft nu andere dingen te vertellen in zijn liedjes. Hij ziet nu gewoon het licht en het donker in wereldse zaken wat direct resulteert in de sterke binnenkomer Tennessee. Met een inventieve drummer die er mede verantwoordelijk voor is dat het nummer neigt naar het recente werk van Stephen Simmons. Op Belt raakt Haeck zijn riem kwijt aan een stripper. Een steelgitaar drukt de noten naar de achtergrond. Zoals op nog enkele nummers ligt zijn stijl een beetje in het verlengde van Robert Ellis. Op Minnie Pearl worden nog enkele gospelsongs gezongen, maar de banjo en wilde gitaren houden het daar toch echt weg. Erg sterk is ook 28 Years. Heerlijk losjes spel, bijna cajun, maar dan met wat blazers, terwijl de steel een klein dansje uitvoert met fiddle, totdat de accordeon zich er mee komt bemoeien. Zo gaat het maar door met fraaie liedjes over de burgeroorlog, snelle vrouwen en whisky, katoenen jurkjes en een laatste sigaret. Over hypocrisie en rusteloosheid. Haeck is de schaamte voorbij. Dat krijg je ervan als je in Pissing Contest hebt verloren van een vrouw in West Virginia. Hippiecountry met een dobro, dat nummertje. Het prachtige Worst Enemy gaat naadloos over in een geweldige uitvoering van Ramblin’ Man van Hank Williams. Twaalf nummers en allemaal goed. Heel erg goed zelfs. Goed dat deze door David Mayfield geproduceerde plaat uit 2016 is opgepikt door een label, zodat dit niet aan ons voorbij is gegaan. Met medewerking van leden van Old Crow Medicine Show, Avett Brothers en verder onder anderen Aaron Lee Tasjan, Caitlin Rose en Elizabeth Cook.
29/03/2017 Permalink
Heb dit album ook thuis liggen en beluisterd,maar vind er weinig aan. Beland op het stapeltje wie kan ik er blij mee maken.
29/03/2017 Permalink
Hallo Marco,
Omdat je dit album niet leuk vind,mag je die wel naar mij versturen.
Ik zal er wel blij mee zijn.
29/03/2017 Permalink
aardige plaat voor mij is vijf sterren echt teveel van het goede
02/04/2017 Permalink
Vijf sterren wekt hoge verwachtingen, deze worden niet waargemaakt. Haeck heeft zn zolder opgeruimd en de restantjes met een sausje overgoten. Resultaat is een rommelig schijfje.