‘I never been to hell / But they sure got my number.’ Ach, ach, daar hebben we de zich in zelfbeklag wentelende Mark Eitzel weer. De man die zich geen raad weet met alle verdriet en ons er daarom maar mee opzadelt. Met zijn treurige blik. Hey Mr. Ferryman (Decor/Merge/Bertus) brengt hem naar het hiernamaals. Daar is hij al zo dikwijls geweest dat hij er niet eens meer van schrikt. Helemaal solo verzuipt hij bijna in alle ellende, zo hebben we dat althans meer dan eens ervaren. Bijna te pijnlijk om nog van te genieten. Ongemakkelijk vooral. Maar meer…