Aaron Watson zoekt zijn eigen weg tussen de dirtroads van altcountry en de geplaveide highways van Nashville. Onafhankelijk is hij in ieder geval wel in die keus. Het met een accordeon opgesierde titelnummer van Vaquero (Big Label Records/Thirty Tigers/Bertus) speelt zich af op de grens van Texas en Mexico. De Mexicaanse cowboy die er aan de bar zit lijkt wel honderd jaar oud. Had zomaar van Jerry Jeff Walker kunnen zijn. Ook op Amen Amigo gaat Watson over de grens, om er onder de neonverlichting van Dos Equis te relaxen. Het borderliedje Mariano’s Dream ligt in het verlengde van Tom Russell. Stilistisch bestrijkt Watson een ruim veld. Hij kan zwieren zoals Glen Campbell dat deed in zijn hoogtijdagen, maar als hij het op zijn heupen heeft gooit hij er ook wat powerpop tegenaan om zich daarna weer net zo makkelijk te laten zakken in een romantisch bad.
08/08/2017 Permalink
Prachtige 4 sterrenplaat, a grower!
08/07/2018 Permalink
neem alsjeblieft iemand in de arm die dit soort country platen kan waarderen en schrijf dan een fatsoenlijke,objectieve recensie want dit kan toch echt niet.
Aaron is in zijn genre echt een fantastische artiest die meer verdiend dan dit!
09/07/2018 Permalink
Ja, we gaan voor iedere artiest een eigen recensent/liefhebber in de arm nemen en en geven elke plaat 5 sterren, jippie!
18/08/2018 Permalink
dat hoeft niet Hugo maar vind jij dit een fatsoenlijke review?
Is toch barslecht met totale desinteresse geschreven??