Geroosterd brood met het bestek op een papieren servet. Zo serveert men het ontbijt in Motel Americana (Songs & Whispers). Bobbo Byrnes zit er op een barkruk van kunstleer aan de bar. Fles tomatenketchup naast het bord. Zo alledaags en Amerikaans als dit tafereel is ook de americana van deze aan de oostkust geboren artiest, die zijn thuisbasis nu heeft in het zuiden van Californië. Een beetje vettig is het wel in Motel Americana. Het is een plek voor de met de handen werkende klasse. Geen pretenties en No Expectations. Het zijn doorgaans mensen die tevreden zijn met wat het leven ze te bieden heeft. Dus hoeft het niet allemaal niet zo opgepoetst. Bobbo (op de waslijst aan instrumenten achter zijn naam staat ook een dumptruck vermeldt, dat is een vuilniswagen, waar blijkbaar ook muziek in zit…) krijgt op de plaat gezelschap van zijn vrouw Tracy, met wie hij ook The Fallen Stars vormt, en de Australiër Ben Riddle (zie recensie), alsmede enkele andere lieden zoals toetsenist Rami Jaffee. Het rockende 123 heeft veel weg van iets van Drivin’ N Cryin’. Het beddengoed mag er iets versleten zijn, Motel Americana is niettemin een prima plek voor een kort verblijf op doorreis,
29/08/2017 Permalink
Hey!
Thanks for the nice words on my latest album. I really appreciate you taking the time to listen to it. I never thought I’d be compared to Drivin ‘n’ Cryin’ but I can dig that. They were one of the loudest shows I ever saw.
Anyway, all the best and thanks again!