Deze experimentele, beatleske, fijnzinnige pop met klassieke invloeden vormt een solide basis om op voort te borduren schreven we in 2009 in een recensie van En Route. Inmiddels is de Amerikaan Cameron Blake een aantal albums verder. Tijd om weer eens aan te haken. Fear Not (eigen beheer) is zo goed dat je het betreurt dat je de man niet in de gaten hebt gehouden. Qua stem en overgangen in de akkoorden valt te denken aan iemand als Jeff Buckley, daarbovenop serveert hij ook nog eens de melancholie van een Scott Walker. Dat droefgeestige hoor je in het pianospel van Blake, direct aan het begin van de plaat op het titelnummer bijvoorbeeld. Een liedje overigens waar ook Sufjan Stevens zich niet voor zou schamen. Blake is iemand die weet hoe orkestrale elementen een geweldige meerwaarde kunnen vormen. Cello, violen en staande bas manoeuvreren langs jazz en musical, maar de meanderende melodieën van Blake houden het geheel bij pop en rock. En anders zorgen drums en elektrische gitaren daar wel voor met puntig spel. Het met accordeon aangeklede Fool’s Gold is net als het van een donkere sfeer – met een streepje licht -voorziene Moonlight On A String aanbevolen voor hen die menen dat er nooit meer iemand als Jeff Buckley is opgestaan. Old Red Barn is blues uit het vat waar ook Phil Alvin graag in roert. Met trompet en trombone en afgemaakt met soul van een koortje.
05/01/2018 Permalink
Old Red Barn ..blues uit het vat Phil Alvin. Zie / hoor in de verste verte niet de link . Met heel veel moeite misschien broertje Dave Alvin ?
09/01/2018 Permalink
Album ligt nu ook gewoon in de winkels in Nederland dankzij Continental Record Services.