Het elfde album van JW Roy is weer een Engelstalige, maar dat is voor degenen die de titel hebben gelezen, A Room Full Of Strangers (Royal Records), geen verrassing. Wel verrassend is dat het een album is dat Roy dit uitbrengt als JW Roy & the Royal Family. Maar het is, zoals valt te lezen in het interview met hem, dan ook een echt bandalbum. Natuurlijk, de liedjes zijn allemaal op, een cover van Townes van Zandt (To Live Is To Fly) na, van de hand van Roy, maar het voelt ook echt als een band die er staat. Het geluid is voller en iets gevarieerder dan op de voorganger Dry Goods & Groceries. Luister bij voorbeeld naar Don’t Walk Out On Me waarin een stukje chain gang zit. Of het gebruik van een sitar in Riddle Of The Sand. Broke Brothers is een nummer gezongen met zijn oudere broer Jeroen. Andere bijdrages zijn er van Lea Kliphuis, Michael Prins, Tangarine en Ilse de Lange. Variatie is er ook in de nummers onderling. Recht-door-songs als Keep It Simple (titel zegt al genoeg) staan naast prachtige ballades als We’re Still Here en The Big Chief. Laatstgenoemd nummer is, evenals het eerdergenoemde Broke Brothers en Don’t Walk Out On Me, ontstaan na het overlijden van Roy’s vader eerder dit jaar. Een mooie foto van hem siert het tekstboekje. Passend bij JW’s beste werk tot nu toe.
22/10/2017 Permalink
ik zie in het cd boekje dat sommige nummers geschreven zijn door Roel Spanjers en door Cok van Vuuren
22/10/2017 Permalink
te gekke plaat trouwens. Voor mij 5 *****
24/10/2017 Permalink
Zekerheidje in de top 10 eind dit jaar. Had ik niet verwacht na de wat fletse voorganger Dry Goods & Groceries. Riddle of the Sands is na It ain’t over yet van Rodney Crowell zo ongeveer het mooiste nummer dat ik dit jaar hoorde.
25/10/2017 Permalink
Mooi album. De sound doet me erg denken aan St Willebrord Sessies Vol 2 – Lance The Rock Opera dat eerder dit jaar verscheen, al is dat geen verrassing gezien veel muzikanten aan beide mee hebben gewerkt.
25/10/2017 Permalink
Groot liefhebber van JW, maar ik vind dit album toch wat minder. De songs pakken me (nog?) niet.
03/11/2017 Permalink
Eens met Erik, beetje plichtmatig album