Daybreak Over Jackson Street (At The Helm Records) is Steph Cameron’s tweede plaat. De Canadese singer-songwriter (uit Saskatoon) debuteerde in 2014 met het goed ontvangen Sad-Eyed Lonesome Lady. Ik ken dat album niet, maar ik denk dat deze tweede worp liedjes er niet zo heel veel van zal afwijken. Immers, ook op dit album hoor je Cameron alleen zingen en op haar gitaar spelen. En een heel enkele keer hoor je trouwens nog een mondharmonica. Daybreak Over Jackson Street is vooral een plaat die de echte folkliefhebbers zou kunnen aanspreken. Het lijkt namelijk net of de plaat zo uit Greenwich Village, begin of halverwege de jaren ‘60, komt. Na de eerste draaibeurt was ik er niet echt van onder de indruk. “Beetje saai”, dacht ik toen. Dat kun je ook snel denken met die eenzijdige benadering van Cameron. Het is na een paar draaibeurten dat je opvalt dat Cameron toch wel mooie en sterke nummers, met fijne fingerpicking, laat horen. Bovendien heeft ze wel een prettige, licht hese stem, waarmee ze haar liedjes voordraagt. Dat maakt toch dat dit album uw beluistering verdient. Tenzij je echt alleen maar van vette countryrock met elektrische gitaren houdt.
11/12/2017 Permalink
Ik denk dat je met je folk associatie een goede observatie maakt. Staan een aantal songs op die jaren meegaan. Plaat waar je meer dan eens van kan genieten.