Op onze contact-
pagina geven we aan dat we deze site maken voor liefhebbers van alternatieve country en americana. Liefhebbers die op zijn tijd net als wij een moppie soul wel kunnen waarderen toch? Daarom welkom Durand Jones & the Indications. Gitarist Blake Rhein en drummer Aaron Frazer studeerden geluidstechniek aan de Indiana University waar zij de klassiek geschoolde saxofonist Durand Jones ontmoette. Jones speelde niet alleen saxofoon maar was ook in het bezit van een gloedvolle soulstem. En in hun vrije uurtjes namen ze samen met meer…
Vanaf 5 april begint een korte toernee van Session Americana door de lage landen. Het collectief uit Boston wordt omschreven als “a rock band in a tea cup, or possibly a folk band in a whiskey bottle” Als dat niet aantrekkelijk klinkt! Voor het optreden van de band in Duyker te Hoofddorp op donderdag 5 april mogen we 2 vrijkaarten weggeven. Om daarvoor in aanmerking te komen moet je ons het goede antwoord mailen (op 
Een deel van mijn jeugd bracht ik door in Madrid, wat -achteraf bezien- heel fijn was. Het enige echt vervelende vond ik toen de regelmatige bezoekjes aan het Prado museum. En die afkeer was met name gestoeld op de zaal met ‘Saturnus die zijn zoon verslindt’ van Goya, een schilderijtje waarop een waanzinnige de kop van een lichaam afbijt. Zo herinner ik me het in elk geval. Een afschuwelijk tafereel. 
Afgelopen zaterdag is in zijn woonplaats Dordrecht Michael de Jong in zijn slaap overleden. De Jong werd in 1945 in Parijs, geboren uit een Franse moeder en een Nederlandse vader. Hij verhuisde op jonge leeftijd naar de Verenigde Staten en groeide daar verder op. In 1984 keerde hij terug naar Europa. En in 1993 kwam hij, net als de in 2015 overleden andere Amerikaanse gigant David Rodriguez, in Dordrecht terecht.
Waaraan zou je een in India geboren musicus die tegenwoordig in Zwitserland woont moeten herkennen? Onmogelijk natuurlijk. Die Indiase afkomst valt nog wel op te maken uit sommige nummers. Zo wordt Forget About Yesterday mede gekleurd door tablas. Maar net als het experimentele Who’s Sorry Now klinkt het ook nogal Arabisch. 
Onder deze recensie staat een geweldig animatiefilmpje van het nummer 2017, te vinden op de cd Breaks It Down (Put Together Music/Continental Record Services) van 
Het tafereeltje op cover en uitklapbare binnenhoes lijkt me een knipoog naar The Basement Tapes van Bob Dylan. 
De Ierse roots van de Amerikaanse 
We volgen hier bij Altcountry.nl de verrichtingen van 
