Chris Stapleton is een ster, zeker naar Americana-begrippen. Maar ook daarbuiten begint hij aan bekendheid te winnen. Hij won al 5 Grammy’s en zijn album Traveller werd zelfs genomineerd voor Album van het Jaar. Daardoor wordt ook de vraag: “waar komt deze man vandaan?” steeds vaker gesteld. Dat hij in het verleden veel hits heeft geschreven voor diverse country-artiesten was al wel bekend. En dat hij lid is geweest van het bluegrass-gezelschap The Steeldrivers ook. Maar wist u ook dat hij de dragende kracht is geweest van the Jompson Brothers? In 2007 ontstond deze band in een garage toen Stapleton aan het jammen was met gitarist Greg McGee. Daarna voegden bassist J.T. Cure en drummer Bard McNamee zich bij het duo en The Jompson Brothers waren een feit. Het zou allemaal niet zo interessant zijn als zij 
niet een geweldig titelloos album (in 2010) hadden uitgebracht. Een volkomen over het hoofd gezien southern-rock meesterwerk. De eerste noten zijn al geweldig, McGee laat zijn gitaar brullen als een motor, waarna Ride My Rocket losbarst. En dan is het 38 minuten genieten van dubbele of driedubbele gitaarduels en die gweldige stem van Stapeleton, voortgestuwd door de meer dan degelijke ritmesectie van Cure en McNamee. Ook live was de band een belevenis als we de beschrijving van een optreden door Grant Alden, een van de voormalige redacteuren van No Depression mogen geloven: “I had seen and reveled in the best rock band I have witnessed since…at least since seeing Soundgarden tear up New York City during CMJ.” The Jompson Brothers hadden de magie. Alden deelt in het stuk trouwens nog een andere interessante gedachte: classic rock is roots music. Want classic rock wordt gebouwd op een chassis van blues. Daar zou je best nog ‘ns een boom over op kunnen zetten. Maar niet hier, want hier willen we eigenlijk alleen dat album van The Jompson Brothers onder de aandacht brengen. Goed, het bleef bij deze ene plaat. The Jompson Brothers werden on hold gezet toen Stapleton een contract als solo-artiest kon tekenen. Bassist Cure hoor je daarna trouwens op elke soloplaat van Stapleton. Van de andere twee leden van de band is niets meer vernomen. Dat is eigenlijk, vooral in het geval van gitarist Greg McGee, heel jammer. Maar wie weet, misschien worden the Jompson Brothers nog eens door Stapleton uit de mottenballen gehaald.
31/05/2018 Permalink
Mooi.