De mondharmonica blaast lange lijnen langs het landschap. De trage drums sjokkend er achteraan. Deja Vu and a Blue Moon is een goeie titel voor zo’n liedje. Het gevoel het allemaal al eens eerder te hebben gehoord, dat is hier namelijk toch wel een beetje het geval. The Deslondes smeren een dun laagje melancholie over de nummers, maar dat kan niet verhullen dat Hurry Home (New West Records/PIAS) toch vooral valt onder te brengen in de retrohoek. Best leuk dat je met One Of Those Lonesome Mornings The Everly Brothers even terughebt, maar wat zegt dat over The Deslondes? Op Hurry Home, een album waarop ze overigens niet echt haast hebben, reizen ze vooral door de tijd. De tex-mex van Every Well is een stijloefening, maar het ontbreekt de Amerikanen aan het raffinement om er meer van te maken. Er valt genoeg te genieten; de garagerock van Hurricane Shakedown is gaaf en de surf van Many Poor Boy stuitert als Link Wray over de golven. The Deslondes kijken terug naar de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Best cool en goed uitgevoerd, maar na het fraaie titelloze album uit 2015 viel meer te verwachten van deze opvolger.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie