Het valt niet mee, om een recensie te schrijven over het nieuwe album van de Californische band Dawes. Het gezelschap rond de broers Taylor en Griffin Goldsmith levert met Passwords het zesde studio-album in negen jaar af. In 2016 verscheen nog We’re All Gonna Die, waarop de groep een nieuwe weg leek ingeslagen. Op Passwords (HUB) wordt weer afgeweken van die nieuwe, wat rockende koers. Mogelijk doordat de productie van plaat weer in handen werd gelegd van Jonathan Wilson, die ook in het beginperiode van de band zulks deed. Het resulteert in een plaat waarop de westcoastrock-invloeden van de jaren zeventig alomtegenwoordig zijn. En dat is helaas niet altijd een even goed uitgangspunt. De eerste draaibeurten voerde teleurstelling de boventoon. Living In The Future is een licht onstuimige opener waarop het huidige tijdsbeeld onder de loep genomen wordt. De gitaarrocker met synthwolken zet je wat op het verkeerde been, want het blijkt een uitzondering. De andere nummers van de plaat zijn een stuk rustiger, een soort indiefolkrock die, ook door de steeds gepolijsterde zang van Taylor Goldsmith, ergens tussen The Eagles en Bruce Hornsby inhangt. Niet echt iets waarvoor je nu direct naar de platenboer zou moeten rennen. Gelukkig kent Passwords met Feed The Fire, My Greatest Invention en Telescope een sterk middenstuk waardoor we uiteindelijk toch op 3 sterren uitkomen. Het eerstgenoemde nummer is vlot en heeft iets tachtiger jaren Fleetwood Mac-achtigs. In het ruim 6 minuten durende Telescope wordt een poging gedaan om te begrijpen waar al die mensen vandaan komen die in samenzweringstheorieën geloven.
Al met al een middenmootje.
30/07/2018 Permalink
Dit is een, naar mijn mening, zwaar overschatte band die al naar enkele albums al haar kruit verschoten had en overging op veel te gladde middle of the road pop.
Brrrr…..
30/07/2018 Permalink
Strontvervelende en slaapverwekkende plaat. De vergelijkingen met The Eagles die regelmatig worden getrokken hoor ik trouwens niet. Als Eagle zou ik ook erg beledigd zijn.
30/07/2018 Permalink
Helemaal mee eens prut plaat
31/07/2018 Permalink
Een bijzonder sterk album zonder zwakke momenten. Wat een kwaliteit. Dit album komt bij mij in de TOP10 van 2018. Taylor Goldsmith is zonder meer één van de grootste songwriters van dit moment.
31/07/2018 Permalink
Hahaha…..bijna niet te geloven hoe erg smaken kunnen verschillen.
Voor mij een gedrocht dit album maar voor een ander gewoon top 10 materiaal.
Leuk….
03/08/2018 Permalink
Roots zonder rauwe randjes. Balkonmuziek uitziend over verwoestijnend Nederland.
Klokkend luisteren naar beste DAWES ever.
Proost en troost tegelijk. Schitterend. Daarna de nieuwe SONS OF BILL.