Luke Winslow-King zet op Blue Mesa (Bloodshot Records/Bertus) de lijn door van het twee jaar geleden verschenen I’m Glad Trouble Don’t Last Always. Dus geen vooroorlogse blues meer, maar opgeruimde rockertjes (Born To Roam) en vooral heel veel soul. You Got Mine begint met toetsen en gitaar bijna als iets van The Band, maar dan met Robert Cray op gitaar. Nee, niet echt, maar zo klinkt het dus wel. Leghorn Women brengt funky blues. De gitaarkrulletjes op Better For Knowing You zouden van een oude plaat van The Impressions afkomstig kunnen zijn. We horen vooral veel slidegitaar en ook slaggitaar van Winslow-King en de Italiaanse gitarist Roberto Luti op dit in Italië opgenomen album. De nadruk ligt dus op soul, met ook bariton- en tenorsaxofoon, trompet en veel toetsenwerk.
10/09/2018 Permalink
Dit is geen recensie maar een opsomming van de instrumenten. Ik neem aan dat er ook nog drums en basgitaren doorheen lopen en wie weet ook nog een verborgen triangeltje…