‘Het zou me niet verbazen als de Treetop Flyers groot gaan worden’, schreef Hugo Vogel hier vijf jaar geleden in zijn recensie van het debuut The Mountain Moves. Groot zijn ze niet geworden, maar zoals zo vaak het geval is zegt dat niets over de muziek. Fijnproevers met een beetje soul in hun donder kunnen namelijk hun voordeel doen met de nieuwe van deze band uit Londen. Treetop Flyers (Loose Records/Bertus) begint met het instrumentale Fleadrops en aan alles is af te meten dat het met zin in elkaar is gezet. Maar pas op het tweede nummer, Sweet Greens & Blues, dient zich het onmiskenbare eigen geluid van Treetop Flyers aan middels de stem van Reid Morrison. Hij hoeft zijn mond maar open te doen of de soul vloeit uit de luidsprekers. Countrysoul, maar anders dan gebruikelijk in die stroming is het geen southern soul. Britten houden van northern soul en de Treetop Flyers vormen daarop geen uitzondering. Haken er mensen af als hier verwijzingen staan naar Feargal Sharkey en Mick Hucknall? Niet doen, want er valt hier zoveel te genieten. Luister hoe de gitaren om die stem van Morrison cirkelen op Sweet Greens & Blues. Hoor hoe een rollend orgel en gitaarlusjes It’s Hard To Understand neerzetten. En op Needle kruipt een gitaar omhoog alsof The Allman Brothers aan het werk zijn. Een saxofoon hier en een fluit of mellotron daar zorgen voor een rijkgeschakeerd geluidsbeeld. Als we het over soul hebben bij Treetop Flyers, dan toch vooral Philly soul. Het meest valt nog te denken aan The Stylistics. Het ruim acht minuten lange Art Of Deception begint in Philly, maar de gitaren trekken het naar southern rock, terwijl Santana ook om de hoek komt kijken. Waarna I Knew I’d Find You hippiecountry voor bij het kampvuur biedt. De soul halen ze uit het noorden van Amerika, de gitaren uit het zuiden en de samenzang van de westcoast. Genoeg voor een eigen geluid. En zeker aan te bevelen voor liefhebbers van die andere Britse band in dit vaarwater, te weten Danny & the Champions of the World.
17/09/2018 Permalink
John, je hebt de recensie op zo’n leuke en goede manier geschreven, dat ik verrekte nieuwsgierig ben geworden, al “Needle” luisterend op de achtergrond. Want dat nummer klinkt verrekte goed. Ga ik weer zoiets meemaken als met de The Teskey Brothers? Wie weet!
21/09/2018 Permalink
Lekker gevarieerd album. Prettige zang en lekker guitaar werk aangevuld met rijk palet aan instrumenten.
05/10/2018 Permalink
De recensie en het filmpje maken nieuwsgierig. Wat een zanger!
05/10/2018 Permalink
Jullie – de reageerders – doen net of Treetop Flyers zomaar uit de lucht komen vallen, maar vijf en een half (!) jaar geleden werd het debuutalbum hier op deze site al besproken en onder de aandacht van jelui gebracht.
07/10/2018 Permalink
Alsof het vanzelfsprekend is dat al deze reageerders vijf en een half jaar geleden die recensie op deze site gelezen zouden hebben…..hele bijzondere aanname. Hahaha
13/10/2018 Permalink
En gestaag nemen de reacties toe. 🙂 De recensie van 5,5 jaar geleden heb ik gemist. Ik lees alle recensie, maar ik kom minder toe aan beluisteren.
Ik heb de CD gekocht. Ik kan me prima vinden in de recensie. “Een saxofoon hier en een fluit of mellotron daar zorgen voor een rijkgeschakeerd geluidsbeeld.”Eens! Het is geen saxofoon-album, maar het gebruik van de saxofoon op een aantal nummers zorgt m.i. voor een warm effect. Ik kan me dan ook goed vinden in de woorden van Ewoud. De andere twee albums zal ik ook gaan aanschaffen. En zo ben ik door altcountry.nl opnieuw op een goed spoor gezet.