De Amerikaan Ben de la Cour moet nog uitvinden waar zijn plek is. Sterker nog, hij weet niet of er een plaats is waar hij thuishoort. Veel verwacht hij in ieder geval niet van zijn omgeving. Daarom is hij maar het liefste onderweg. Daar zijn de beste verhalen te vinden. Hij omschrijft zijn muziek als americana noir en The High Cost Of Living Strange (eigen beheer) voldoet heel aardig aan die omschrijving. We kunnen wel denken dat we vrije, onafhankelijke individuen zijn, maar dat is een illusie. We zijn allemaal opgeslokt door de invloed van de grote bedrijven. Daar valt niet aan te ontkomen, betoogt hij op het ijzersterke Company Town. De corporaties beheersen alle facetten van het leven in Amerika. En in Europa is dat niet veel anders. Het geweldige vioolspel op het album is van Billy Contreras, die op Company Town de sfeer van Scarlet Rivera (fiddle op Desire van Dylan) benadert. Er valt ook een accordeon te beluisteren op het nummer. Ook bijzonder fraai is Uncle Boudreaux Went To Texas. Die oom gaat over de stoffige wegen naar Texas met schaduwen in zijn hoofd. De la Cour is gek op diens verhalen over een ontmoeting met Townes Van Zandt, terwijl zijn oom een oude song van Waylon laat horen, maar volgens de vader van Ben waren het allemaal verzinsels. Sterke verhalen. De liedjes van De la Cour zijn beeldend en boeiend, dat kan ook bijna niet anders met een songtitel als Guy Clark’s Fiddle. Op Just Like The Blues heeft de fiddle wederom een prominente rol in een liedje dat ietwat aan Paul Siebel herinnert. De blues komt daarna pas echt om de hoek kijken in het daarop volgende titelnummer waarmee het album wordt afgesloten. Daarop komt De la Cour rauw uit de hoek met elektrische gitaar in een stijl als Jake LaBotz.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie