Met zijn paardentrailer staat de voormalige rodeocowboy Ryan Bingham ergens geparkeerd op een zanderige strook in het midden van nergens. West Texas wellicht? Op American Love Song (eigen beheer/Thirty Tigers/Bertus) lijkt hij een beetje stuurloos te zwalken, maar dat is slechts schijn. ‘I don’t know what to feel inside / And I don’t know what to say at all / And I can’t recall in my mind / If I’m a-where I’m a-needin’ to be’, klinkt het op Time For My Mind. Het is een liefdesliedje zoals er wel meer op dit album staan. De liefde verschaft hem wel inzichten in wie hij is. Wat zijn plaats is en hoe de Amerikaanse maatschappij in elkaar steekt. Met tequila en marihuana verdooft hij zichzelf om het leven onder een president die schijt heeft aan zijn land en de bewoners aan te kunnen. Dat zwalken van Bingham levert een album op dat je zomaar naast Exile On Main Street van de Rolling Stones kunt zetten. Vooral de eerste vier nummers Jingle And Go, Nothin’ Holds You Down, Pontiac en Lover Girl bieden die sfeer. Bluesy rock-’n-roll en funky country. Zangeressen met soul. Bingham (zang, akoestische gitaren, piano, mandoline, mondharmonica, orgel) produceerde de 15 nummers (66 minuten muziek) met Charlie Sexton (elektrische en akoestische gitaren, piano). Stones is niet een verwijzing naar de band – op het van fiddlespel door Richard Bowden voorziene Pontiac is er wel een verwijzing naar die band als hij het heeft over Jumpin’ Jack Flash – , maar naar grafstenen. Bingham heeft het over zijn eigen graf. Hij wil zijn hoofd er neerleggen, maar er zijn nog zoveel vragen. ‘We lost our way out there / Have mercy on us now / Where do we go from here?’ Het is goed mis in Amerika. ‘America / America, unload that gun / Save a daughter, save a son / Our bullets dress them up in blood’ (America). Bingham tackelt racisme en kortzichtigheid. ‘This world is causing trouble / People judging colors of skin / People takin’ children from their kin / No matter where you’re from or where you been / Oh Lord, this world is hardly beautiful or kind’ (Beautiful And Kind). Hoe nu verder op dit aardse tranendal? Bingham heeft nog wel een idee. Op Blues Lady roept hij de overleden Janis Joplin aan. ‘Send us down sweet angels / Send us down sugar and smiles / Send us lovin’ and flowers / The kind you wore in your hair.’ Een formidabel album. Rauw en relevant.
22/05/2019 Permalink
Fijn plaatje! Ik draai hem al enkele weken met plezier.