Een aangename verrassing, deze soloplaat van de drummer van Neil Young. Want dat is Ralph Molina toch vooral. En daar zal Love & Inspiration (Vapor Records) ook niets aan veranderen, want de 75-jarige debutant gaat niet optreden onder eigen naam. Hij blijft gewoon de drummer van Crazy Horse en als zodanig zal hij dus vooral zijn broodheer blijven dienen. Ondertussen heeft hij een uitstekend werkstuk afgeleverd waar ome Neil een puntje aan kan zuigen. En die stem van Molina lijkt verdorie nog aan toe heel veel op die van Young op zijn gevoeligst. Your Life Is My Life Too had niet misstaan op Harvest Moon. Dance On The Wind is al net zo overtuigend. Zo maakt Neil ze niet meer. Drummer Molina liet het stoeltje achter de drumkit over aan anderen op zijn eigen plaat. Molina zingt. En hoe! Eigenlijk is dat helemaal niet zo verrassend. In de jaren 60 begon Molina in de a-capellagroep Danny & The Memories. Die Danny was de in 1972 overleden Danny Whitten. Een ander lid was Billy Talbot. Later zouden de drie Crazy Horse vormen. Love & Inspiration is trouwens opgedragen aan Danny Whitten en de eveneens overleden David Briggs en Jack Nitzsche, die ook nauw verweven waren met Crazy Horse en Neil Young. Op het gevoelige Too Young Too Know kijkt de overlever Molina terug op voorbije tijden. Ook als arrangeur levert Molina topwerk. Ook daardoor benadert hij het beste van Neil Young. Terugkijken doet Molina trouwens op veel meer nummers. Op het van een fraaie slidegitaar voorziene Wonderland bijvoorbeeld gaat het over Californië en de goede (en minder goede) tijden. Hij mist zijn oude maatjes, zoveel is duidelijk. Het superromantische Hopelessly In Love With You begint met een piano, waarna we Molina horen zingen dat hij ‘absolutely, positively, hopelessly in love with you’ is. Op Follow That Star verklaart hij dat de wereld waarin hij ooit heilig geloofde nu een grote grap geworden is. De mens maakt er een zootje van. Daarom zijn er prachtige platen zoals dit Love & Inspiration. Gemaakt met liefde. Vol inspiratie. Bij de eerste beluistering vraag je je af of je dit serieus kunt nemen. Want dan denk je nog: moet die Molina nou echt een album opnemen alsof hij Neil Young is? Na een paar draaibeurten ben je vooral heel erg blij dat hij het gedaan heeft. Prachtplaat.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie