Het is te voor de hand liggend om te stellen dat The Cactus Blossoms voor de makkelijke weg kiezen op Easy Way (Walkie Talkie Records). Ze doen wat ze al eerder deden. Maar omdat ze het zo goed doen en omdat er niet zoveel anderen zijn die het doen vinden we dat helemaal niet een bezwaar. Dus is het wederom genieten van liedjes die van The Everly Brothers hadden kunnen zijn. Het is trouwens ook perfecte zomermuziek, een plaat waarmee je een buurtfeestje tot een succes kunt maken. De samenzang van de broers Page Burkum en Jack Torrey is voortreffelijk en de liedjes zijn ook om door een ringetje te halen. Wat ze doen is hartstikke retro, maar met zo’n frisse aanpak is dat geen moment een punt. Het zijn niet alleen liedjes voor een buurtfeest, het zijn ook liedjes voor in de jukebox. Om daarna de mooiste vrouw aan de toog op de schouder te tikken en diep in de ogen te kijken. I Am The Road zeg je dan, ‘I’ll take you anywhere’. Op Please Don’t Call Me Crazy hebben ze het over een tijdmachine. Soms denk je dat ze daar zelf net zijn uitgestapt. Behalve aan de Everly Brothers valt namelijk ook te denken aan The Flying Burrito Brothers. Dat laatste vooral door de instrumentatie met donkere gitaarnoten, pedal steel en her en der wat orgelklanken. Eind augustus en begin september in Nederland voor vier optredens. Zie agenda.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie