‘America. America.’ Je zult maar op een eiland in de Oostzee wonen en zo vol vuur zijn van Amerika. Zelden een artiest gehoord die zo vol overgave een land aanroept, omdat hij er bij wil horen. De uit Zweden (Gotland) afkomstige Buford Pope doet het op America, waarmee The Waiting Game (Unchained Records) aanvangt. Op Hey Hey Aha twijfelt hij over zijn capaciteiten als songschrijver omdat hij niet verder komt dan een simpel refrein met de herhaalde woorden ‘hey hey aha’. Op Hard Life smeekt hij bijna om een leven vol tegenslag, omdat het hem zal helpen het leven op waarde te schatten. Een mandoline houdt de zaken licht. Pope (zang, gitaar, piano, banjo) beheerst het Amerikaanse kunstje als geen ander. Met zijn band kan hij de competitie met collega’s van de andere kant van de grote plas zonder meer aan. Zijn Zweedse begeleiders zetten zijn heerlijke stem altijd op de voorgrond, wat niet betekent dat de instrumentale invulling zich ook maar ergens op de vlakte houdt. Wederom een prima album van Buford Pope.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie