Datura4 – Bohannons – Left Lane Cruiser – Lonesome Shack
Boom, boom, boom, boom. Zet de stereo flink hard voor de Australiërs van Datura4. Veteranen zijn het al, maar wat een allemachtig lekker lawaaiplaatje leggen ze voor met Blessed Is The Boogie (Alive Natural Sound/V2). Het is boogie. Het is powerpop. Het is glamrock. Muziek voor shitkickers die het haar laten wapperen. Black Dog Keep Running is een feest vol riffs, waarbij om de een of andere reden de naam van Peter Frampton komt bovendrijven. Run With Lucy had van Urge Overkill kunnen zijn. Ooh Poo Pah Doo, kijk, dan hebben we het over de grondbeginselen van rock-’n-roll. Bij een feest vol riffs gaat het natuurlijk over gitaren, maar evenzogoed smeert de bassist van dit stel de luidsprekers vol toetsenpartijen, want ook dan blijft het boogie. Of powerpop. Of glamrock. Ook als de gitaarsolo van Not For Me thuis lijkt te zijn in Hotel California. Bij Cat On A Roof willen we toch weer even de naam van Big Star droppen, temeer omdat dat ook kan bij afsluiter The City Of Lights.
De band Bohannons komt uit Chattanooga, Tennessee. Bloodroot (Cornelius Chapel Records/Bertus) houdt op opener Sleep Rock het midden tussen Radiohead en Roky Erickson. Allesbehalve slaperig. Girl In Chicago klinkt gehaast en gekweld. Garagerock met grungerafels, waarbij alhier de gedachten gingen naar 360’s, wie kent ze nog? Bohannons bestaat uit de broers Marty (gitaar, zang) en Matt Bohannon (gitaar, zang) en de ritmesectie Billy C. Robinson (bas, zang) en Mike Gault (drums). De donkere verhalen (met songtitels als Hangover Hills, My Dark Roots, Cold Case) zouden ook passen in een set van Flesheaters. De band werkt hard en Marty huilt als een wolf in het nauw. Net zo maniakaal als Chris D. van die band. Matt Patton van Drive-By Truckers was betrokken bij de productie. Met Jimbo Mathus als gast op piano.
De tekening van Shake And Bake (Alive Natural Sound/V2) is van William Stout, die ook verantwoordelijk was voor hoezen van Ramones en Iggy Pop. Left Lane Cruiser heb ik hier wel eens omschreven als hillbilly punkblues. Die omschrijving is nog altijd van toepassing op dit elfde album. Op de traditional Mule Plow Line is Jimbo Mathus te gast, die dus ook al opdook bij de Bohanons. Deze keer vernietigt hij bijna zijn gitaar met een gemeen stukje slide. De band uit Indiana houdt van vies en vettig. Wat er allemaal in die taart zit? God mag het weten.
Lonesome Shack komt al net zo rauw uit de hoek op Desert Dreams (Alive Natural Sound/V2). Het trio dat oorspronkelijk begon in Seattle vertoefde de laatste tijd vooral in Londen. Dat betekent niet dat ze niet meer Amerikaans klinken. Daarvoor is de muziek te diep geworteld in backwoods boogie. En op dit album overgieten ze hun countryblues en stadse folkrock verder nog met woestijnblues en grooves uit de jungle. Want ja, er valt heel goed te dansen op deze muziek. De vergelijkingen lopen uiteen van Junior Kimbrough en R.L. Burnside tot Tinariwen en Ali Farka Touré.
10/10/2019 Permalink
allemaal vier sterren plaatjes. Heerlijke muziek