Miranda Lambert kent u als een van de drie Pistol Annies, maar de 35-jarige Lambert is natuurlijk vooral een solo-artieste. Wildcard (Vanner/RCA) is de opvolger van het dubbelalbum The Weight Of These Wings waarop ze de scheiding van Blake Shelton van zich afschreef. Voor dit nieuwe album wendde ze zich tot producer Jay Joyce die zich ook bemoeide met dat heerlijke album van Ashley McBryde, maar vooral bekend is van zijn werk met Eric Church. Wildcard is een veel luchtiger album geworden dan z’n voorganger. Countrypop, daar hebben we het hier over. Sterker nog, degenen die van country houden kunnen pas bij het vierde nummer, Settling Down, hun boots voorzichtig gaan aantrekken want de eerste drie nummers zijn wegwerppop. Best aanstekelijk, daar niet van, maar toch wel echt vederlicht. Het daaropvolgende nummer, Holy Water, werd geschreven met onder meer Brent Cobb en is fijne gospelblues. Dan volgt weer een consumptienummertje, Way Too Pretty For Prison waarop de hulp van Maren Morris wordt ingeroepen. Direct daarna het stevig rockende Locomotive. Daarna het mooie Bluebird, dat ook op het nieuwste album van Kacey Musgraves had kunnen staan. Dan weer een niemendalletje, How Dare You Love. Kortom, het gaat op het nieuwe album van Lambert steeds heen en weer tussen prima en echt niet zo prima. Het album sluit wel weer mooi af met Dark Bars. Meer van dat had wat mij betreft wel gemogen. Lambert zal zeker gaan scoren met dit album, maar puristen zal ze er niet mee aanspreken. Dat zal ook zeker niet haar bedoeling zijn geweest.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie