Aaron Boyd « ALTCOUNTRY.NL

Aaron Boyd

Opgeslagen in: RECENSIES — John Gjaltema @ 21:13

De nummers op Until The End (eigen beheer) van Aaron Boyd begonnen als losse gedachten die hij aan het papier toevertrouwde. Het waren gevoelens die hij van zich af moest schudden. Bijna tien jaar geleden zette hij voor het eerst wat op papier. Zolang is hij van zijn verslavingen af. Daar gaat het dus soms over. De singer-songwriter uit Kentucky had zelf niet gedacht dat het liedjes zouden worden die hij met een publiek zou delen. Hij was drummer in bands van anderen en had geen intenties om op de voorgrond te treden. Maar het liedjesschrijven als proces van verwerking bracht hem daar dus wel. Mede dankzij zijn vriend Jeff, van wie hij afscheid nam in het ziekenhuis. Die stimuleerde hem. Boyd bedankt hem met het prachtige Peace Of Mind (Jeff’s Song). De muziek van Boyd is behoorlijk rauw. Hij zingt alsof hij een trage grungeband aanvoert. De drums en donkere gitaarakkoorden van Reconcile brengen niets dan donkerte. Het zou van Mark Lanegan kunnen zijn. Of van diens briljante band Screaming Trees. Boyd vraagt zich af of de zon ooit weer zal schijnen en buigt het hoofd. Met een rauwe solo op elektrische gitaar. Het is zijn afscheid aan een andere vriend. Iemand die opgroeide in hetzelfde stadje in Kentucky en ook worstelde met verslavingen. Iemand die het niet lukte om de strijd met zichzelf aan te gaan en daarvan het slachtoffer werd. Trenton Jenkins is de leadgitarist in de band van Boyd, maar Josh Nolan komt op Changes ook even langszij. De meeste nummers zijn traag, maar altijd zwaar en heftig. Zoals Hard To Lose, waarop de zondag in het teken staat van de zorgen over maandag. Een nummer in de stijl van Whipsaws trouwens. Het lijkt alsof alle liedjes op Until The End triestheid brengen, maar zo is het niet. Het titelnummer is ondanks alle verlies toch vooral volhardend in hoop. Een elektrische gitaar kartelt langs de melodie. Dit is er eentje voor de eindejaarslijst. Wel even opletten trouwens. Er is ook een Aaron Boyd die albums maakt die in het teken staan van het aanbidden van God. Dat is dus iemand anders.