Rond de millenniumwisseling zag ik Ana Egge het voorprogramma van The Flatlanders verzorgen in The Bottom Line in New York. Dat viel niet echt mee. Het podium leek veel te groot voor een zangeres die ietwat schuchter haar liedjes ten gehore bracht. Het betekende dat ik haar na het in 1997 verschenen debuut River Under The Road niet echt meer gevolgd heb. Is It The Kiss (Story Sound Records) is inmiddels haar elfde album. Het begint met Cocaine Cowboy. Die houdt zich met zijn vrienden op in rookwalmen en gedimd licht. Een mooi countrynummer met wat blazersaccenten. Net als het daarop volgende What Could Be valt het te omschrijven als countrysoul en ook wel als countryjazz. Ongeveer zoals Frazey Ford muziek maakt in de stijl van Ann Peebles. Het met steelgitaar gelardeerde Oh My My heeft qua zang meer van de coole jazzvocalist Morgana King en dat is prachtig. Ballad Of The Poor Child is een zeer geslaagde cover van een liedje van Diana Jones met de bibberstem van Iris DeMent als duetpartner. Daarna rockt Hurt A Little een beetje. Op Teacake And Janey is ze een beetje de neuzelende singer-songwriter uit Brooklyn, waar ze tegenwoordig woont. Die rol neemt ze de tweede helft van Is It The Kiss vaker aan.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie