Robert Jon & The Wreck komen uit Californië, maar het geluid van Last Light On The Highway (eigen beheer) valt te situeren in het zuidoosten van de Verenigde Staten. Southern rock dus. Op opener Oh Miss Carolina imponeren ze als Black Crowes in de beginjaren. Nou ja, bijna. Het met blazers aanvangende Work It Out spelen ze met soul. Bij Californië denk je eerder aan countryrock dan southern rock. Dus even een buitengewoon simpele vergelijking om de twee stromingen uit elkaar te houden. Southern rock is hardrock met blues en soul. Countryrock is softrock met folk en country. Nou weet iedereen dat hardrockbands pas hits scoorden als ze ballades als single uitbrachten, dus daar komen de commerciële uitingen van beide stromingen aardig bijeen. This Time Around komt aardig in die richting en ook Can’t Stand It komt soms wat gladjes over qua samenzang, maar het heeft wel hele fijne gitaarkrullen die ook helemaal bij southern rock horen. Eigenlijk combineren ze beide genres hier een beetje en kun je denken aan bijvoorbeeld Little River Band. Die vergelijking dringt zich nogmaals op bij One Last Time. En verder? Fluitende gitaren, rondcirkelende gitaren en toetsen die de gaten dichtsmeren, dat gebeurt allemaal. Met Don’t Let Me Go laat je een grote hal uit zijn dak gaan, vooral ook door de afwisseling van rustige passages en voluit musiceren. Goed dat zulke bands er nog zijn. Jammer dat die Europese tournee niet doorging. Ze komen vast alsnog als het weer kan. Ze sluiten het album af met het titelnummer in twee delen. Eerst een rustig deel en dan een groots slot.
11/12/2020 Permalink
De laatste paar dagen begonnen om via ‘jouw tube’ door altcountry.nl gerecenseerde albums te beluisteren, zo ook bij Robert Jon terecht gekomen. Frisse southernrock muziek. Misschien niet het meest originele, maar klinkt goed. Prettig om naar te luisteren, vaker dan één keer! 🙂