De akoestische begeleiding met staande bas, mandoline, dobro, fidlle, akoestische gitaren en lap steel trekt Glenn Jones zo af en toe naar het territorium waar T Bone Burnett zich placht op te houden. Op die momenten maakt Glenn Jones de meeste indruk op Ready For The Good Times (eigen beheer). Die goede tijden deelt hij op het humoristische My Baby Makes Pie, inclusief een stukje praatzingen. Jazzy en billy, dat nummer. Een tuba blaast het lichtvoetige No Fool Like An Old Fool voort. Op Bury My Heart On Music Row vertelt hij zijn verhaal. Over hoe hij op straat staat te spelen voor drie verveelde toeristen. Met het geld dat ze voor hem achterlaten kan hij net een half blikje bier kopen. De in North Carolina neergestreken Jones is een jongere broer van Davy Jones van de legendarische cowpunkband Hickoids uit Texas. Glenn koos voor de zekerheid van een goede baan. Maar daar tuimelde hij op een gegeven moment van zijn voetstuk, zodat hij zowel rijkdom als armoe heeft gekend. Zulks is alleen maar fijne bagage als songschrijver. Op I’m Not Francesca en The Other zingt hij over het lot van de immigranten in Amerika.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie