Lang leek het uit te draaien op drie sterren voor de nieuwste van David Ramirez en dat is toch aan de karige kant voor een artiest die ik ooit introduceerde met een dubbelrecensie waarin de opmerking stond dat zijn ep The Rooster wel zes sterren waard was. Totdat op een tropische avond alles op zijn plaats viel. En het besef dat ik een soortgelijke ervaring had gehad met Room 41 van Paul Cauthen, een album dat later mijn jaarlijst aanvoerde. Zover zal het niet komen met My Love Is A Hurricane (Sweetworld/Thirty Tigers/Bertus), voor die toppositie zijn er al teveel andere kandidaten. Maar na mijn aanvankelijke twijfels ben ik inmiddels om. Dit is niet alleen geweldig mooi opgenomen, Ramirez heeft me na een flink aantal draaibeurten verleid om mee te genieten van zijn slaapkameravonturen. Easy Does It zingt hij. En dat is allemaal best bijzonder. Want in wezen doet de Texaan verslag van een relatie die spaak liep, een tijd waar hij nog niet helemaal van bekomen is, zo lijkt het. Hij heeft zijn hoofd niet laten hangen, nee, hij is nog aan het nagenieten. Ook een gave. Zoals gezegd doet het klip-en-klare studiogeluid denken aan de laatste van Paul Cauthen, terwijl op momenten Sexual Healing van Marvin Gaye ook niet ver weg is. Ja, er doen wat synthesizers mee, maar die worden zo geslepen ingezet dat ze je als een glijbaan meenemen op een avontuur dat je ver voorbij de gebruikelijke rootsbanen doet belanden.
16/08/2020 Permalink
Geweldige plaat, deze nieuwe van Ramirez.
16/12/2020 Permalink
Pas in december 2020 de tijd genomen om diverse gerecenseerde albums te gaan beluisteren, waaronder deze. Ik vind deze van Ramirez het een mooi album: ingetogen, rustig, beetje melancholisch door het thema, maar ook met een geruststellende toon. Bovendien: mooi gezongen! Prachtig passend bij de tijd, bij het weer. Een album om regelmatig van te genieten. Is terecht gekomen in mijn eindlijst.