Bluegrass voor een veranda met verroeste spijkers en losse, kromgetrokken planken, daarvoor moet je bij The Snarlin’ Yarns zijn. Gammel en rommelig klinkt Break Your Heart (Dial Back Sound/Sonic Rendezvous). De band uit Ogden, Utah, trok voor de opnamen naar Water Valley, Mississippi, om te werken met producer Bronson Tew. Die hield het simpel en stuurde het kwartet naar huis met de opnamen die ze live in de studio hadden gemaakt. Gitarist William Pollett heeft een verleden in metal. Van hem is Wyoming State Of Mind, dat hier in slordige meer…

De titel Glad You Made It (State Fair Records) staat op de achterkant. Dan valt het nog mee dat de naam van de artiest Joshua Ray Walker tenminste op de cover staat, want al die hoezen zonder letters blijven toch een rare trend. Een jaar na Wish You Were Here heeft de Texaan weer tien nummers in petto over karakters die het hoofd boven water trachten te houden in de harde Amerikaanse maatschappij. Walker gooit feiten en fictie door elkaar in zijn liedjes en volgens hem zit er ook altijd wel iets van hemzelf in de personages die hij een stem geeft. En ook al meer…

Een plak vinyl van Rip It Up, Enterprises Ltd. uit Amerika met de aanbeveling Play It Loud! Onnodig; ook zonder die oproep gaat dat als vanzelf. The Last Drag (Black Wyatt Records) van Tyler Keith is een heerlijke elpee vol Beat Temptation waaraan je je wel moet overgeven. Have You Ever Gone Insane? vragen Keith (zang, gitaren, bas, orgel) en Bronson Tew (drums, bas, zang). Nou, eh, dat was al weer een tijdje geleden. Maar, eh, bedankt, want met deze muziek lukt het weer. Een piepende sax, gitaarriffje, murmelende zang, dit is garagerock met soul. Maar meer…

Het zijn prachtige tijden voor de liefhebbers van Gillian Welch. Amper negen weken geleden verscheen de eerste set niet eerder uitgebrachte liedjes (recensie), en nu al ligt Boots No. 2, The Lost Songs, vol. 2 (Acony Records) in de spreekwoordelijke winkel. Ze komen uit dezelfde sessie in december 2002, opgenomen met levenspartner/gitarist Dave Rawlings en ademen dan ook dezelfde sfeer uit. Ook weer mooi, maar bij beluistering net niet van het niveau van vol. 1. En dat zit ‘m ook met name in het feit dat er minder meer…

En daar is ineens een verrassingsalbum van de Drive-By Truckers, slechts negen maanden na het uitbrengen van The Unraveling. Tsja, je moet wat als de optredens wegvallen. Bovendien is er voldoende in de wereld aan de hand om je over op te winden. En dat doen Mike Cooley en Patterson Hood. Overigens waren zeven van de negen liedjes op dit The New OK al opgenomen tijdens dezelfde sessies als van The Unraveling en zijn er dus slechts twee echt nieuw. Dat zijn Watching The Orange Clouds, dat Hood schreef in het weekend na meer…

Op het in 2002 verschenen Redemption deed Scott McClatchy al eens een cover van The Weight. Deze keer is van Robbie Robertson Ophelia aan de beurt. De muziek van The Band past uitstekend bij de andere nummers op Six Of One (Lightning In A Bottle). Daar staan vijf eigen liedjes op van McClatchy, zes covers en een variatie op het door Stephen Stills geschreven Suite: Judy Blue Eyes dat in dit geval Suite: Laura Blue Eyes heet. De plaat vangt aan met het uitgelaten Springsteenachtige Rock And Roll Romeo. Inclusief blazers. Zijn vorige plaat A Dark Rage is al tien jaar meer…