Een witte hoes met daarop alleen de naam van de artiest en de albumtitel. Een soort van tabula rasa. Niet gek dat het nieuwe album van Chris Stapleton dan ook Starting Over (Universal) heet. Weer ergens anders met een geheel schone lei beginnen. Mooi nummer, maar het slaat niet op hetgeen Chris Stapleton ons laat horen op dit nieuwe album, want het is in lijn met het eerdere werk van de met Grammy’s overladen singer-songwriter uit Nashville. Ook weer opgenomen met Dave Cobb als producer en echtgenote Morgane Stapleton als achtergrondzangeres. Verder zijn het allemaal eigenlijk betrekkelijk eenvoudige maar o zo effectieve songs. Met Stapletons’stem, zijn grote wapen, als brandend middelpunt. Luister maar eens naar het onweerstaanbare Cold. Ik geloof gelijk dat de verteller wanhopig is over zijn stukgelopen liefde. Stapleton laveert tussen country, countryrock en southern rock. Devil Made Me Think Twice heeft iets weg van Suzie Q van John Fogerty en hé, van laatstgenoemde covert hij hier ook Joy Of My Love. Overigens een van de mindere nummers op deze plaat. Dat kan niet gezegd worden van de twee andere covers: Old Friends en het lekker zompige Worry B Gone, beide van Guy Clark. In een tijd waarin zelfs hondenpoten onder overlijdensadvertenties worden gezet, kan je Stapleton niet euvel duiden dat hij een sentimentele song over een overleden hond, Maggie’s Song, opnam. Speciale vermelding nog voor een zeer boos nummer Watch You Burn, over de idioot die in 2017 vanuit een hotel in Las Vegas het vuur opende op het publiek bij een festival en daarbij 58 mensen doodde. Bijzonder lekker is de countrysoul van You Should Problaly Leave. Al met al dus echt geen nieuwe start, maar wel een prima plaat.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie