Sturgill Simpsons bluegrassalbum Cuttin’ Grass was een verrassing. De toevoeging Vol. 1 impliceerde natuurlijk wel dat er een vervolg zou komen, maar dat Cuttin’ Grass, Vol. 2 (Cowboy Arms Sessions) nu al zou verschijnen, is toch opnieuw verrassend. Het stramien is hetzelfde: Simpson herbewerkt eigen nummers in bluegrass-stijl. En opnieuw met de ‘usual suspects’: Sierra Hull, Tim O’Brien, Stuart Duncan, Mike Bub, Scott Vestal, Miles Miller en Mark Howard. Hoewel aan dit album hetzelfde gebrek kleeft als aan het eerste deel, is dat hier minder storend. Ik doel op het feit dat die herbewerkingen weliswaar leuk zijn, maar weinig toevoegen aan de originele versies. Dat komt omdat er een paar nummers zijn die toch op zijn minst even goed zijn als de originele versies. Bovendien er sprake van meer variatie in tempi. Luister maar eens naar het langzame Welcome To Earth (Pollywog), het prachtige nummer dat ook te vinden is op A Sailo’s Guide To Earth. Van dat album worden hier trouwens zes nummers gecoverd en van High Top Mountain drie. Verder nog twee nieuwe nummers: het fijne Tennessee en het samen met Merle Haggard (!) geschreven Hobo Cartoon. Dat laatste nummer kan gezien worden als een ode aan de legendarische producer Cowboy Jack Clement ( het in de subtitel genoemde Cowboy Arms of meer precies Cowboy Arms Hotel and Recording Spa is daarbij ook de naam van de studio van de in 2013 overleden Clement). Het feit dat deze tweede set songs meer variatie kent en het feit dat Simpson zich met ‘slechts’ 12 nummers ingehouden heeft, maakt Cuttin‘ Grass, Vol. 2 (The Cowboys Arms Sessions) veel genietbaarder dan de eerste set.
15/12/2020 Permalink
Afgelopen weekend eindelijk deel 1 op vinyl kunnen oppikken. Deel 2 heeft al de nodige rondjes gemaakt op Spotify maar verschijnt fysiek helaas pas in april. Fijne plaat weer!
18/12/2020 Permalink
Nog genietbaarder? Kan bijna niet, 1e deel was al de beste lp van het decennium.