Een heerlijke analoge sound, zelfs bij het afspelen van de cd, is het eerste dat opvalt aan Go With The Flow (eigen beheer) van This Frontier Needs Heroes. Dat zal te maken hebben met de opnameapparatuur waarmee gewerkt werd. Producer Johnny Irion schafte een Studer bandrecorder aan die eerder eigendom was geweest van Jackson Browne. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, want Go With The Flow heeft inderdaad een organisch geluid dat past bij het betere werk van singer-songwriters (folkrockers en countryrockers) in de eerste helft van de jaren zeventig. Zo begint het titelnummer met een traag ritme als J.J. Cale. Achter de bandnaam schuilt Brad Lauretti. Op zijn vorige album Real Job werd de basis nog gevormd door Lauretti en Sadie Frederick, maar de twee zijn uit elkaar. Daar gaat het titelnummer over. Je moet er wat van maken. Met wanhoop los je niets op. Dus speelde Lauretti (zang, gitaar) het album vol met Brian Kantor (drums), Wes Buckley (bas), Rory Verbrugge (pedal steel) en de al genoemde Irion (gitaar, piano, zang). Op Weak verkennen ze muzikaal de gevoelige kant van Neil Young. Het gaat over de verhuizing van Lauretti naar Nashville. Hoe hij daar nieuwe energie tracht aan te boren, terwijl zijn hart nog moet wennen aan het idee dat hij er weer alleen voor staat na de verbroken relatie. Behalve liedjes over de beperkingen van de liefde (Limit Of Love) zijn er ook kritische geluiden (Fossil Fuel Fascists). De afsluiter draagt de titel How Leaonard Cohen Learned To Play Guitar.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie