Zin in weer iets heel anders? Iets bijzonders, maar wel degelijk een loot aan de americanaboom? En iets heel moois? Luister dan eens naar The Last Exit (Wrecking Light Records) van Still Corners. Daarop staan elf ruimtelijke songs (waarvan twee instrumentaal), waarop gitaar en steelgitaar door de wijdse leegte mogen hobbelen. Een leegte die verder wordt ingenomen door de prachtige ingetogen stem van Theresa Murray. Het levert bij tijd en wijle betoverend mooie muziek op. Still Corners is een Engels duo, bestaande uit eerdergenoemde Murray en (de Amerikaanse) multi-instrumentalist Greg Hughes, dat nu al bijna vijftien jaar bestaat. Hun eerdere werk, dat me overigens volstrekt voorbij is gegaan (dus ik heb nog wat in te halen) werd onder meer uitgebracht op het befaamde Subpop- label. De laatste drie albums, waaronder dit The Last Exit, worden op een eigen label uitgebracht. De nummers behandelen de mythe van the open road. Je hoort coyotes, onweer, krekels maar het is pop, het is desert noir, het is Ry Cooder op electronics, het is Hope Sandoval in een modern jasje. Het is prachtig.
30/01/2021 Permalink
Prachtige plaat, inderdaad.
01/02/2021 Permalink
Een mooi ontspannen album, die wel tegen het einde een klein beetje in herhaling begint te vallen. Doch de nummers ‘The last exit’ en ‘White sands’ zijn prachtige sfeernummers.