Twee keer platina was er voor Shooting Rubberbands At The Stars van Edie Brickell & New Bohemians. Kan me niet heugen wanneer ik die plaat uit 1988 nog op de draaitafel heb gelegd. Zal toch zeker zo’n twintig jaar geleden zijn. En vandaag dus weer. Het debuut van deze Texaanse en haar band krijgt 4,5 sterren op AllMusic, maar mijn hernieuwde kennismaking met Brickell riep geen enkel enthousiasme op. Dat moest ik toch nog even weten voor mezelf, want de nieuwe plaat Hunter And The Dog Star (Shuffle Records/Thirty Tigers/Bertus) gaat ook al totaal aan mij voorbij. Zouteloze folkrock bedolven onder een professionele productie met op Don’t Get In The Bed Dirty een popgeluid dat nauwelijks het niveau van een gemiddeld songfestivalliedje ontstijgt. I Don’t Know is al nauwelijks beter. En steeds dat vermoeiende drumwerk van John Bush. En verder teveel (niet zo) funky percussie en wat gladde synthesizerlijntjes. I Found You kan niet worden gered door een fijn weglopend jazzy gitaarsolootje. Miracles begint met fijn gitaar- en toetsenwerk, dat wel wat aan Santana doet denken, maar een wonder is het nog niet. Eigenlijk staat er maar een aardig nummer op Hunter And The Dog Star. Want Horse’s Mouth is echt een lekkere rurale rocker met een aards geurtje. Ze kunnen het dus wel. Dat maakt het eigenlijk alleen maar erger. Vroeg me af of ik hier aandacht aan moest besteden. Toen ik op het A4’tje van de platenmaatschappij de genre-aanduiding ‘americana’ zag staan, besloot ik het toch maar wel te doen. Omdat we het beste met onze lezers voor hebben hieronder het beste nummer van deze plaat.
22/02/2021 Permalink
edie brickell,dat wordt zoeken….weggedaan? nee,toch niet,….,,ghost of a dog,,1990…effe afgestoft en gedraaid..beter dan verwacht,tussen een 2 en een 3..,er zijn in 1990 betere albums uitgebracht,maar ook slechtere….