In de recensie van Pierceton Hobbs kondigde ik deze bespreking van het nieuwe album van Wayne Graham al aan. Dat was januari. Dus 1% Juice (Hometown Caravan) heeft inmiddels alle tijd gehad om te rijpen. Dat kan deze plaat vol kleine details en fijnzinnige vondsten ook wel gebruiken. De broers Kenny en Hayden Miles komen uit Kentucky, maar verwacht geen knarsende country. Deze muziek reikt veel verder. Kleine smaakvolle accenten van synthesizer op No Escape worden opgevolgd door lichte gitaarakkoorden op Slept Alone, een nummer dat toch wel degelijk die achtergrond van country verraadt. Maar de broers ontstijgen elke categorisatie. Drumgeroffel en donkere bas veren op van een psychedelische verkenning (Never Die), terwijl klarinet, saxofoon en trompet op Infinitude afkomstig lijken van de plaatselijke blazerskapel. Allemaal bespeeld door de Duitser Ludwig Bauer die al op meer platen van Wayne Graham opdook. Op What For? haalt hij klanken uit een synthesizer, terwijl Travis Egnor de pedal steel daar tegenover stelt. De broers zelf zijn overigens ook multi-instrumentalisten. Het mooist is misschien toch wel afsluiter Some Days, waarop Hayden Miles zingt als Neil Young op After The Goldrush. En dan is er nog de fraaie verpakking bestaande uit zes panelen zonder plastic en een hoestekening die het midden houdt tussen M.C. Escher en Joost Swarte.
23/06/2021 Permalink
Interessant. Ontspannen muziek. Niet baanbrekend, omdat er weinig scherpe randjes zijn. Wel blijft het hangen, met een paar uitschieters zoals ‘Bad News to Break’, ‘No Escape’ en de inderdaad sterke afsluiter ‘Some Days’. Bovendien lijk ik echo’s van het album ‘Summerteeth’ van Wilco te horen, zonder dat de band een Wilco-kopie is. Een album dat ik vaker ga beluisteren.